Ο ΑΛΦΡΕΝΤ Μοϊσίου χρωστάει - λένε - την πορεία του στην οικογένειά του. Δεν έγινε τυχαία υφυπουργός από τον Εμβέρ Χότζα, ούτε τυχαία του εμπιστεύθηκε ο παρανοϊκός δικτάτορας (και γνωστός ελληνολάτρης) το πρόγραμμα των μπούνκερ. Των χιλιάδων πολυβολείων που λόγω (και) του κόστους καταδίκασαν την Αλβανία να μείνει επί χρόνια στο περιθώριο του κόσμου. Ο Άλφρεντ Μοϊσίου, ο σημερινός πρόεδρος της Χώρας των Αετών, είναι γιος ενός ήρωα του B' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πατέρας του, ο Σπίρο Μοϊσίου, στρατιωτικός του βασιλιά Ζώγου αρνήθηκε το 1940 να υπακούσει τους Ιταλούς και να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 1 χρόνια
12 σχόλια:
Καταπληκτικό κείμενο. Δε γράφονται εύκολα τέτοια άρθρα στον Τύπο. Μου άρεσε και η τελευταία φράση, μερικά σημαντικά πράγματα απλώς τα ξεχνάμε. Είμαστε, ως αναγνώστες και πολίτες, μειωπικοί. Εκεί ποντάρουν όλοι, στην κοντή μας όραση και μνήμη.
Taki nomizw oti tha ginw baretos ean (ksana)pw pws kathe arthro sou ine kalutero, pio tolmiro, pio dioratiko kai pio "thought-provoking" apo to proigoumeno.
Tha ithela polu na diabasw tin apopsi sou gia tis anataraxes stin Gallia se kapoio apo ta epomena arthra sou.
Roman ηθελα να σου πω εδω και καιρό-το ειχες αναφέρει σε κάποιο σχόλιο σου- πως ενας απο τους ανθρωπους με τους οποίους βρισκομαι σχεδόν καθημερινά σε επικοινωνία ειναι ο Γιάννης Σταυρακάκης.Ειμαι επίσης τυχερός διότι γνώρισα και πάντα ανατρέχω στις γνωσεις και(κυρίως) στην οπτική της Βασιλικής Γεωργιάδου(Πάντειος) και σε μικρότερη συχνότητα σε ανθρωπους κυρίως απο τον πανεπιστημιακό χώρο που δεν εχουν φθαρεί (καί ουτε πρόκειται-πιστευω) απο το τρίγωνο του Κολωνακίου.Επίσης περιμενω με πολύ ενδιαφέρον τις απόψεις σου για τη Γαλλία.Χτες (Δευτερα βραδυ) εξω απο το σπίτι μου στο Κουκάκι πυρπόλησαν εναν κάδο ανακύκλωσης.Ειδοποίησα την Πυροσβεστική ,μαζι εφθασε και ενα περιπολικό της αστυνομίας.Το πρωτο που με ρωτησαν ειναι αν ειδα "νεαρούς-"σαν μετανάστες"- να πέρασαν με μηχανάκι"...
Sorry, χωρίς να θέλω να τους θίξω, αλλά κανένας Σταυρακάκης, καμία Γεωργιάδου ή όποιοι άλλοι δεν είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά στα κείμενά σου. Ο συντάκτης είναι...πάντα...
Επιτρέψτε μου να επιμείνω.Αλλωστε το μεγάλο πρόβλημα σημερα της δημοσιογραφίας ,κυρίως στον γραπτό τύπο ειναι- νομίζω- η θεοποίηση της κοινής λογικής.Και απο κεί δυσκολα βγαίνεις.Και η καλή διάθεση δεν αρκεί.
Γιατί δεν παίρνει το σχόλιό μου? Θα ξαναπροσπαθήσω
Καταρχάς εκτιμώ αφάνταστα την "κοινή" λογική. Αν τη βρεις κάπου, συστηματικά, γράψε μου.
Δεύτερον, η κοινή λογική είναι και το θεμέλιο της επιστήμης. Αν διαβάσει κανείς π.χ. ορθολογική επιλογή και θεωρίες παιγνίων, το καταλαβαίνει. Common Sense, ueber alles.
Εγώ προσωπικά εκτιμώ αφάνταστα και την βιωματική επιστήμη, που πολλοί επιστήμονες φοβούνται, γιατί θεωρούν ότι η αξιολογική ουδετερότητα δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Με βιωματική επιστήμη εννοώ γνώση και παραγωγή γνώσης που δεν αγνοεί τα emotions. Ιδίως στις κοινωνικές επιστήμες, που στο επίκεντρό τους βρίσκεται η ανάλυση της συμπεριφοράς, χωρίς να λάβεις υπόψη τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις των ανθρώπων, δεν καταλαβαίνεις καμιά συμπεριφορά - τα κίνητρα της συμπεριφοράς. Ούτε καν τη δική σου ή, ίσως, κυρίως αυτή. Θα επενέλθω...Ελπίζω να μην ηχεί με "απειλή" αυτό
Taki,
kai o Giannis kai i Vassiliki kanoun ontws katapliktiki douleia, diethnous epipedou.
Sxetika me ti Gallia, den kserw ean ides auto pou egrapsa extes (http://gerodimos.blogspot.com/2005/11/la-nuit-des-clandestins.html). Ean anatrekseis sto arxeio twn Newn (peripou 1993-94) tha breis ena komiks twn Pierre Christin kai Daniel Ceppi (me titlo "H Nuxta twn Paranomwn") pou to dimosiefsate se sunexeies (mia selida kathe mera). O Christin, mazi me ton Enki Bilal, ine o korufaios 'strateumenos' kallitexnis - ta oria metaksu dianoisis, texnis kai psuxagwgias ine entelws aorata stis douleies tou. Sto sugkekrimeno biblio ousiastika proeblepse auto pou sumbainei auti ti stigmi stin Eurwpi (me mikres diafores, p.x. mi xrisi bias / eiriniki katalipsi tis Gallias - emfasi ston 3o kosmo, i ousia ine entelws i idia).
An kai ine adunaton na epikrotoume ti bia opoiasdipote morfis (kratiki, parakratiki, laiki - otidipote), i tapeini mou apopsi ine oti ta paron fainomeno ine ekdhlwsi ugeias, oso kuniko kai periergo na akougetai auto. To oti oi perithwriopoiimenoi tou ...Eurwpaikou Frouriou brikan ena tropo na ektonwsoun to thumo kai tin orgi pou susswreuetai tosa xronia einai mia monadiki eukairia na ginoun rizikes kai aparaitites tomes.
Ennoeitai oti i pithanotita tou na ginoun ontws autes oi tomes (apo mia parapeousa deksia kubernisi tis opoias to kurio melima ine oi diamaxes metaksu twn delfinwn) ine ews kai anuparkti. Antitheta, opws eidame simera to bradu i Galliki kubernisi kineitai pros tin katefthinsi tis klimakwshs.
Einai pros timhn twn gallikwn media oti den exoun apobei akoma se laikistikes kai eukoles ermhneies tou fenomenou autou me basi thriskeutikous / ratsistikous diaxwrismous, alla auto mallon den tha krathsei gia poli.
Oson afora stin koinwniologiki proseggisi tis parousas krishs, i eksaplwsi twn taraxwn exei *eksairetiko* endiaferon kai diaferei apo alla paromoia kinhmata kai prwtoboulies sto oti itan entelws, ma entelws organiki - den kathodigeitai apo pouthena, den uparxei kamia domi na stirizei to uparxon fainomeno. Auto ine thetiko apo tin apopsi oti deixnei tin authentikotita twn aitiwn pou odigisan stin krisi (dil. den upokinithike). Wstoso, o tropos me ton opoio eksaplwthike kai i dimiourgia mias upokoultouras antistashs pou deixnei na trabaei tin prosoxh kai na problhmatizei ine para polu eukolo na "kapelwthei" apo kalothelites igetes (isws oxi kommatwn, sigoura kinhmatwn) pou isws thelisoun na thesmopoiisoun tin parousa katastash - auto tha mporouse na odigisei ston pereterw ekfulismo tis laikis antidrashs.
[allo ena uperbolika makri sxolio...]
Δημοσίευση σχολίου