Πέμπτη, Δεκεμβρίου 14, 2006

Στερια (η μηπως ξερα;)

Ενοχικός (έγραφε κάποιος) ειναι αυτός που νομίζει ότι γεννήθηκε μπροστα σε λαϊκό δικαστήριο.Αυτόν τον ορισμό τον εχω σκεφτεί ακρκετές φορές στη ζωή μου.Και πρόσφατα...
Παρ' ολα αυτα νομίζω οτι χρωστάω μερικές εξηγήσεις (καθως και ενα ευχαριστω σ' αυτούς που το καταλαβαίνουν).
Εδω και περίπου ενάμισυ μηνα βρισκομαι στον κυριακάτικο Ελεύθερο Τυπο.
Δεν θα πήγαινα ,ουτε υπήρχε κάτι τέτοιο στους προγραμματισμούς μου αν δεν ειχαν συμβει μια σειρά απο ανατροπές.
Η σημαντικότερη ηταν η αθέτηση της συμφωνίας μας απο πλευράς των ΝΕΩΝ για λόγους που δεν μου ειναι ακόμη ξεκάθαροι.
Ετσι αναζητωντας (και πάλι) εφημερίδα δεχτηκα μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση απο τη νεα ιδιοκτησία του "Τύπου".
Μου επεσήμανε-εγγυήθηκε δυο πράγματα: Οτι ο πηχυς ηταν πολύ ψηλά για τις (νέες) εφημερίδες που ήθελαν (η νέα ιδιοκτησία) να αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες και οτι στα τμήματα των εφημερίδων που θα ηταν στην ευθύνη μου καθώς και στην αρθρογραφία μου δεν θα υπήρχε καμμία παρέμβαση . Και βεβαίως μια πολύ καλή αμοιβή.
Πολλές φορές αυτον τον ενάμισυ μήνα σκέφτηκα να ξεκινήσω στο blog την καθημερινή εμπειρία μου απο την προσπάθεια αλλαγής αυτής της εφημερίδας.Και κυρίως εμπειρίες απο την επαφη με ενα κομμάτι της κοινωνίας μας που ακριβώς επειδή το συνδετικό του στοιχείο ειναι το μέγεθός του ευκολα γινεται και αντιδραστικό.
Δυστυχως ο Τ.τ.Κ δεν εχει ακόμη σάϊτ και ετσι μου ειναι προς το παρόν δύσκολη η τροφοδοσία του blog με τις πλέον κυριακάτικες ενστάσεις.(Α, η θέση της στηλης το Σαββατο στα ΝΕΑ αντικαταστάθηκε (ευτυχως και επιτυχώς) απο εναν απο τους καλύτερους γραφιάδες και αρθρογράφους,τον Γκάζι Καπλάνι)
Ελπίζω οτι η νέα κανονικότητα θα βρεθεί σύντομα

Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2006

Αντίο...

Ο κύκλος ηταν απο τα σχήματα που μισούσα στη γεωμετρία-την οποία λάτρευα.
Και το θυμηθηκα τωρα που πρέπει να αναγγείλω το τέλος της στηλης.
Ειμαι απο τους τυχερούς του επαγγέλματος.Μετα απο 20 χρόνια εχω πολλά αγαπημενα να θυμάμαι.Και μερικούς αλλά καλούς φίλους στα ΝΕΑ οπου πέρασα ολα αυτά τα χρόνια.Γι αυτο και το βελούδινο διαζύγιο(εστω κι αν τελικά τσαλαπατήθηκε).
Λοιπόν αυτη η στηλη δεν λογοκρίθηκε ολα αυτα τα χρόνια με κανα δυο εξαιρέσεις (διολου επώδυνες,σας διαβεβαιώνω,ουσιαστικά για προστασία της στηλης και του υπογράφοντος).
Αλλά η εμπειρία ηταν το blog.Και οι κουβέντες με οσους ειχαν αλλοτε τη διάθεση κι αλλοτε τα νευρα τους.
Ελπίζοντας σε μια ισως μακρυνη,ισως οχι ,επανασύνδεση σας ευχομαι να εισαστε καλά.
Οσο για το blog ,το σκέφτηκα πολύ.Λέω λοιπόν να το βαλλουμε σ'ενα μπουκάλι και να το πετάξουμε στη θάλασσα απο Αυριο που ερχεται.Πλάτς!

Κυριακή, Οκτωβρίου 08, 2006

Βύρων Α' ο Εικονολάτρης...

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ πολύ περισσότερος χρόνος, απ' όσον δικαιολογεί η απόσταση, για να παραδώσει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης την εικόνα της Παναγίας της Βρεφροκρατούσας στον τοπικό μητροπολίτη. Ο Βύρων Πολύδωρας περπάτησε αργά και σταθερά, φανερά συγκινημένος, κρατώντας την εικόνα στα χέρια του. Μόνος του. Αυτός και η εικόνα. Ο ίδιος ο υπουργός της φιλελεύθερης κυβέρνησης της ευρωπαϊκής χώρας εξήγησε το νόημα αυτής της κίνησης. Η εικόνα δεν έχει εμπράγματη αλλά μεταφυσική αξία γιατί σύμφωνα με τα λόγια του (όπως και πολλών πιστών-ψηφοφόρων) είναι «θαυματουργή».
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Οκτωβρίου 01, 2006

Καρτέλ ιεροκηρύκων (ή χειροπέδες αντί πολιτικής)

ΤΟ 1894 ένας επιθεωρητής της βρετανικής αστυνομίας, ο Maurice Mozer, δημοσίευσε μία μελέτη με τον μονολεκτικό τίτλο «Χειροπέδες». Στα χρόνια του Mozer είχε σχεδόν παγιωθεί η αντίληψη ότι ο έλεγχος του σώματος ως τιμωρία-ποινή ανήκε στο προ Διαφωτισμού παρελθόν. Η φυλακή μετονομάστηκε σε χώρο σωφρονισμού ή επανένταξης ή αναμόρφωσης. Ο έλεγχος του σώματος (οι σωματικές ποινές) αντικαταστάθηκε από τον έλεγχο του φρονήματος.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 24, 2006

Άνθρωποι και Κυκλάδες (ή η ισορροπία γεμάτου - άδειου)

ΟΣΟ και να ακούγεται περίεργο, ήταν τυχερός. Επειδή είχε έτοιμη, ζεστή, την επιταγή των 210.000 ευρώ. Έτσι έγινε ο ιδιοκτήτης του ονείρου. Ένα σπίτι 60 τετραγωνικών με θέα τη θάλασσα στην Τήνο. Η αρχική τιμή ήταν 250.000 ευρώ. Και οι τιμές σκαρφαλώνουν συνεχώς από το ένα ρεκόρ στο άλλο. Δεν κέρδισε και λίγα... Κέρδισε όμως;

Νοτιοανατολικότερα, στη Σαντορίνη, καταγράφηκε ακόμη ένα ρεκόρ: τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα που προσφέρθηκαν στους τουρίστες για τις τσάρκες τους έφθασαν τα 4.500! Αν σε αυτά προστεθούν και περίπου 4.000 αυτοκίνητα των 12.000 ντόπιων και μερικές εκατοντάδες πούλμαν...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω

Παρασκευή, Αυγούστου 18, 2006

Διακοπή

Οι ενστάσεις σταματούν για μερικές βδομάδες .Η αδεια ειναι μπροστά.Λιγη Πρέβεζα,πολλη Ηρακλειά(ελπίζω).Θα κανει και η μικρη τα πρωτα της μπάνια...
Καλή αντάμωση.

Σάββατο, Αυγούστου 05, 2006

Πόσο (θέλουμε να) ξέρουμε το Ισραήλ;

Στις 5 Μαΐου 2002, η ισραηλινή εφημερίδα «Yediot Aharonot» δημοσιεύει συνέντευξη του στρατιώτη Μοσέ Νισίμ. Στον στρατό τον αποκαλούσαν «Αρκούδο Κούρντι». Κούρντι σημαίνει σβόλος - ο ίδιος το επέλεξε ως παρατσούκλι - και «αρκούδος» επειδή οδηγούσε ένα D-9, αυτές τις τρομακτικές μπουλντόζες που ισοπέδωσαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα Παλαιστινίων στην Τζενίν. H επιλογή του Νισίμ δεν ήταν τυχαία. Για 75 ώρες, οδηγός και μηχάνημα γκρέμιζαν χωρίς σταματημό. Με λύσσα... Γιατί; Τι είναι αυτό που οδηγεί στην έκφραση τέτοιας βιαιότητας;

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιουλίου 30, 2006

Οι έθνικ περιπέτειες της «ελληνικής σαλάτας»

«ΡΕΣΤΟΡΑΝ: Έδεσμα ή φαρμακευτικό παρασκεύασμα που έχει την ιδιότητα να δυναμώνει τα ασθενικά ή καταπονημένα άτομα. Το κονσομέ και το εκχύλισμα της πέρδικας είναι εξαιρετικά ρεστοράν. Κρασί, κονιάκ και συμπυκνωμένοι χυμοί φρούτων είναι επίσης κατάλληλα ρεστοράν για όσους είναι πνευματικά εξαντλημένοι». Παρίσι, 1708. Τα πρώτα ρεστοράν δεν ήταν ο χώρος αλλά συγκεκριμένο είδος (συνήθως) ζωμού. Ήταν η απαρχή της Νέας Κουζίνας. Που πολεμήθηκε σχεδόν με λύσσα από τους Ντ' Αλαμπέρ, Ρουσσώ και Βολταίρο ...

Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιουλίου 23, 2006

H επέλαση της «Εκκλησία A.E.»

ΠΡΟΧΘΕΣ στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» οι πρόσφυγες από τον Λίβανο θαύμασαν τη συνεργασία Κράτους - Εκκλησίας. H Πολιτική Προστασία του υπουργείου Εσωτερικών έβαλε τα πούλμαν και η Εκκλησία τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση Αλληλεγγύη. Τα πούλμαν μετέφεραν τους περίπου 80 πρόσφυγες στα ξενοδοχεία και τους ξενώνες που είχε επιλέξει η Αλληλεγγύη - τα σχετικά τιμολόγια οι ξενοδόχοι θα τα εκδώσουν στο όνομά της.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Σάββατο, Ιουλίου 08, 2006

H Ραμόνα βρέθηκε απέναντι στην Ιστορία

ΣΤΙΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1914, ο Μουσταφά Κεμάλ (ακόμη τότε ούτε πασάς ούτε Ατατούρκ) σημείωνε σε επιστολή του στον φίλο του Σαλίχ τους στίχους ενός - άγνωστου στον βιογράφο του - Γάλλου ποιητή: «H ζωή είναι σύντομη, λίγο όνειρο, λίγη αγάπη και μετά καλημέρα. H ζωή είναι μάταιη, λίγο μίσος, λίγη ελπίδα και μετά καληνύχτα».

«Διάλεξε Σαλίχ από αυτούς τους στίχους, από αυτή την επιλογή θα κριθείς».

H Ραμόνα έχει ήδη διαλέξει.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω

Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006

Οι Ρωμιοί της Πόλης σε νέο στοίχημα...

KI ΟΜΩΣ για πολλούς δεν ήταν έκπληξη. Ειδικά για την ομάδα των Ρωμιών που δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια στη μειονότητα. Ίσως μάλιστα και το αντίθετο. Ήταν σίγουροι πως οι Ρωμιοί στην Πόλη δεν είναι τόσο ολιγάριθμοι (περίπου 1.500 μέλη) όσο - τουλάχιστον επισήμως - τονιζόταν. Και πιστεύουν ότι το μέλλον της δεν είναι ένας θλιβερός μονόδρομος που θα ολοκληρωθεί με τον θάνατο του τελευταίου ηλικιωμένου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω

Κυριακή, Ιουνίου 25, 2006

Οι «ιερόσυλοι» των πόλεων...

ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ δεν ξέρουμε πόσοι είναι. Οι επίσημοι αριθμοί μιλούν για 17.000 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες περιοχές, αλλά άντε να βγάλεις άκρη μαζί τους. Για παράδειγμα, με τον «Φιλόσοφο». Το διδακτορικό του σε Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ ίσως ήταν η αιτία για το παρατσούκλι. Τώρα στα 40 του δεν είναι εύκολο να του πάρεις κουβέντα. Δεν ξεκαθαρίζει αν βρέθηκε στον δρόμο επειδή «έτυχε» ή επειδή το διάλεξε. Τον εντόπισαν κάποιες φορές στα συσσίτια της «Κλίμακας» (της μη κυβερνητικής οργάνωσης), αλλά δεν έμαθαν πολλά από τον ίδιο.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ

Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006

(Εκτάκτως)100 παιδιά σε «ομηρεία»!

Σήμερα στις 12 το μεσημέρι τα 100 παιδιά που δεν έχουν βρει ακόμη θετούς(ή και ανάδοχους) γονείς θα δουν για πρώτη φορά κάτι διαφορετικό. Τις «μαμάδες» τους (τις βρεφοκόμους που τα φροντίζουν) και τις «φίλες» τους (κοινωνικές λειτουργούς, ψυχολόγους κ.ά.) όλες μαζί για πρώτη φορά έξω από τα κάγκελα που χωρίζουν το Ίδρυμα (που οραματίστηκε και υλοποίησε ο μεγάλος Δοξιάδης) με τη Λεωφόρο Δημοκρατίας που ενώνει τα Λιόσια με τους Αγίους Αναργύρους. Δεν ζητούν αυξήσεις ούτε πριμ ούτε μπόνους. Ζητούν περισσότερες «μαμάδες» για τα παιδιά. Ζητούν περισσότερες κοινωνικές λειτουργούς ώστε να επισπευσθούν οι διαδικασίες αναδοχής και υιοθεσίας.

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιουνίου 18, 2006

Μουντιάλ: H αγωνία της Δημοκρατίας...

TA KOMMATAKIA από το Τείχος του Βερολίνου έγιναν ανάρπαστα. Οι τυχεροί που επισκέφθηκαν τη γερμανική πρωτεύουσα μέχρι και το 1992-1993 έβρισκαν ακόμη μικρά κομμάτια «μνήμης» έναντι 10 δολαρίων. (Πωλούνται και σήμερα στο Βερολίνο, αλλά είναι τουλάχιστον αμφίβολη η προέλευσή τους). Το 1994 οι Αμερικανοί μιμήθηκαν τη γερμανική επιχειρηματικότητα. Το στάδιο του Λος Άντζελες - μετά τον τελικό του Μουντιάλ - αντιμετωπίστηκε ως μια γιγαντιαία πίτσα. Τα κομμάτια του χλοοτάπητα πουλήθηκαν έναντι 20 δολαρίων. Όπως και με το γήπεδο Σεν Ντενί στο Παρίσι αμέσως μετά τον τελικό του '98.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ

Κυριακή, Ιουνίου 04, 2006

Επανάσταση (;) στην Πειραιώς και Βενιζέλου...

ΠΕΡΑΣΝ 20 χρόνια. Τότε η κίνηση είχε χαρακτηριστεί «επαναστατική». Στις 20 Νοεμβρίου 1986 ο υπουργός Πολιτισμού Τζακ Λανγκ μοίρασε στους βουλευτές του γαλλικού Κοινοβουλίου το τραγούδι «Douce France» με τη φωνή ενός Αλγερινού, του Rachid Taha και του γκρουπ του «Carte de Sejour» («Άδεια Παραμονής»). Σκοπός του Λανγκ ήταν να πιεστούν οι βουλευτές να απορρίψουν σχέδιο νόμου που αναθεωρούσε τη νομοθεσία περί γαλλικής υπηκοότητας (κυρίως για τους μαγκρεμπιανούς). Έκτοτε τα πράγματα χειροτέρεψαν για τους αλγερινής καταγωγής Γάλλους σε όλους τους τομείς με μια μόνο εξαίρεση. Τη μουσική (τους).

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006

Εκτάκτως λόγω ελληναράδων

Η εκμετάλλευση της τραγωδίας


Ο ΟΡΟΣ «γενοκτονία» (και εθνοκάθαρση) καθορίστηκε για πρώτη φορά το 1948. Ουσιαστικά ήταν η πρώτη κορυφαία σύμβαση των μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στο κλίμα της νέας εποχής μετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο. H αφορμή και η αιτία ήταν το Ολοκαύτωμα, αλλά απο τότε μέχρι σήμερα ο όρος χρησιμοποιήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις, με τελευταίες τις σφαγές στη Ρουάντα και το Νταρφούρ.

Περισσότερα για τη "γενοκτονία των ποντίων" εδώ

Κυριακή, Μαΐου 28, 2006

H Ιστορία μια μέρα στο Πάντειο...

διέσωσε ένας μεγάλος αιρετικός, ο Theodor Lessing, πριν να τον δολοφονήσουν (1933) οι ναζί. Ο Βοναπάρτης έχει δραπετεύσει από την Έλβα και οι γαλλικές εφημερίδες περιγράφουν με τον παρακάτω τρόπο την καθημερινή εξέλιξη των γεγονότων:

«Το θηρίο το 'σκασε από το κλουβί του. Δραπέτευσε από την Έλβα.

Ο Κορσικανός λυκάνθρωπος πάτησε τα χώματα του Λουζινιάν.

Ο τίγρης έσκασε μύτη στο Γκαπ. Στρατεύματα απ' όλη την επικράτεια κινούνται εναντίον του. Πήρε τα βουνά ωσάν κοινός ληστής. Δεν γλιτώνει.

Το τέρας έφθασε όντως στην Γκρενόμπλ -ποιοι είναι οι προδότες συνεργοί του.

Ο τύραννος στη Λυών. Ανατριχιάζει και παραλύει όποιος τον αντικρύζει.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω

Κυριακή, Μαΐου 21, 2006

«Μαρκαζού» με 1.000 κυβικά

ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ τον ήξεραν καλά είπαν πως δεν φορούσε ποτέ του κράνος. Κάποιοι άλλοι το αμφισβήτησαν. Αλλά όποιοι κι αν έχουν δίκιο, η βασική ερώτηση παραμένει αναπάντητη: γιατί τα τελευταία ξημερώματα της ζωής του να ήταν στα 31 του στην παραλιακή κοντά στη Γλυφάδα;
Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδώ

Κυριακή, Μαΐου 14, 2006

Ο Ψυχρός Πόλεμος ξέμεινε στη Θράκη

ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ, 16 Μαρτίου, στον Εχίνο στη Θράκη. Για τους μειονοτικούς οι στιγμές ήταν σημαντικές. H Γιουρούκ Γκιουλσούν, γέννημα θρέμμα του χωριού, ερχόταν στον Εχίνο (με την εγγονή της την Αϊσέλ Ζεμπέκ). Θα ξανάβλεπε τον γιο της, την αδελφή της και τους φίλους της ύστερα από 32 χρόνια. Για τους Τούρκους μειονοτικούς η επιστροφή της Γκιουλσούν ήταν μια μεγάλη νίκη. Και δικαίωση. H Γκιουλσούν, στα 75 της σήμερα, έφυγε μαζί με εκατοντάδες άλλους μειονοτικούς από τη Θράκη λίγο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Μαΐου 07, 2006

The Demolition Man (ή ο άνθρωπος που κατεδαφίζει)

Ο ΒΑΡΟΝΟΣ Haussmann έπεσε σαν οδοστρωτήρας πάνω από το Παρίσι. Με κύρια όπλα την επιμονή του και τις πλάτες του Ναπολέοντος Γ' κατάφερε, εκεί στα μέσα του 19ου αιώνα, να μεταμορφώσει τη γαλλική πρωτεύουσα δίνοντάς της ανοιχτούς χώρους και φαρδείς λεωφόρους. Λίγα χρόνια μετά, οι επεμβάσεις του Hausssmann θα αποκτήσουν και πολιτικό χρώμα: στη διάρκεια της κομμούνας, το 1871, οι δυνάμεις ασφαλείας θα διευκολυνθούν από τους μεγάλους δρόμους. H αστραπιαία επέμβαση του στρατού θα πνίξει τα οδοφράγματα. Οι στενοί δρόμοι και οι φτωχογειτονιές - λαβύρινθοι που πάντα βοηθούσαν τους επαναστατημένους να υποχωρούν και να αναδιοργανώνονται είχαν πλέον αναπλαστεί.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ

Δευτέρα, Μαΐου 01, 2006

H εξίσωση του αντιαμερικανισμού

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΩΤΟΣ είναι δικηγόρος. Πρώτη φορά επισκέφθηκε τις ΗΠΑ το 1994. Πριν από λίγες εβδομάδες, μαζί με την κόρη του και τη μητέρα της πέρασαν πάλι από τη διαδικασία της βίζας σχεδιάζοντας ένα νέο ταξίδι εκεί.«Φοβούμαι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με σας», του είπε η ευγενέστατη υπάλληλος του σχετικού τμήματος.

«Δηλαδή;», τη ρώτησε.

«Για το όνομά σας υπάρχει καταχώριση από τα κεντρικά στις ΗΠΑ. Λυπάμαι. Θα σας ειδοποιήσουμε αν θα εγκριθεί το ταξίδι σας. Πάντως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για τη σύζυγό σας και την κόρη σας», του απάντησε.

Ο Δημήτρης Ζώτος ήταν συνήγορος υπεράσπισης στην πρώτη δίκη της 17N. «Και να φαντασθεί κανείς», λέει, «ότι ο πελάτης μου (Ψαραδέλλης) αθωώθηκε»...

Περιστατικά σαν αυτό ακούγονται όλο και πιο συχνά τελευταία και χρησιμοποιούνται ως επιβεβαίωση των πιο σκληρών εκφραστών ενός αντιαμερικανισμού, οι οποίοι αμφισβητούν όχι τόσο τις πολιτικές του χειρότερου προέδρου που κυβέρνησε ποτέ στις ΗΠΑ όσο την ουσία (αλήθεια ) των αξιών που επικαλείται.
Διαβάστε ολο το αρθρο εδω

Κυριακή, Απριλίου 16, 2006

Άνθρωποι των 150 ευρώ

ΣΤΗΝ APXH ο Αχιλλέας και ο Ραμίζ φοβήθηκαν. Μετά έβαλαν τα γέλια. Γέλαγαν για ώρα με την ψυχή τους. H αυτόματη πόρτα του σούπερ μάρκετ στα Γιάννινα εκτόνωσε την ένταση των προηγούμενων ημερών. Ο Ραμίζ φοβόταν να μπει. Δεν καταλάβαινε τη λειτουργία της πόρτας. Πίστευε πως ήταν μόνο για Έλληνες, δεν θ' άνοιγε σε Αλβανούς. Γι' αυτό και στάθηκε πίσω από μια ηλικιωμένη, κόλλησε επάνω της και σχεδόν την έσπρωξε μη και κλείσει η πόρτα και τον χτυπήσει. Το έλεγε και το ξανάλεγε μετά το πάθημά του και γελούσαν όλοι μαζί.

Μάρτιος 1991. Ο Αχιλλέας στα 35 του είναι από τους πρώτους που μπαίνουν στην Ελλάδα.

Διαβάστε ολόκληρο τό αρθρο εδω

Κυριακή, Απριλίου 09, 2006

Ο Φίνι, τα όνειρα και τα Χόμπιτ...

HTAN TO αγαπημένο παιδί τού πατέρα τού ιταλικού νεοφασισμού Τζιόρτζιο Αλμιράντε. Έγινε - αρχικώς - το αγαπημένο παιδί τού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σήμερα προβάλλει στις πρώτες θέσεις δημοτικότητας του ιταλικού πολιτικού κόσμου και ως ο κύριος διεκδικητής της ηγεσίας του κεντροδεξιού στρατοπέδου. Παράλληλα, ο Τζιανφράνκο Φίνι και η πορεία του αποτελούν το κρυφό όνειρο πολλών αστέρων της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Ακόμη και όταν, σήμερα, είναι δυσκολότερη από ποτέ η απάντηση στο ερώτημα αν, τελικά, ο Φίνι και η Εθνική Συμμαχία του ανήκουν στην Ακροδεξιά

ιαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω...

Κυριακή, Απριλίου 02, 2006

Νόμοι και υιοθεσίες...

H MIKPH, αν και ήδη έναν χρόνο στη νέα της οικογένεια, χτυπάει πολλά βράδια το κεφάλι της στην κούνια.

«Ιδρυματικό, τους είπαν οι γιατροί. Είχε μάθει να ζητάει στοργή με κάθε τρόπο. Μην ανησυχείτε, αγάπη και αποκλειστικότητα θέλει να χορτάσει»... Μια άλλη μικρή, λίγο μεγαλύτερη αυτή, ζήτησε από τους νέους της γονείς επίσης ό,τι δεν είχε χορτάσει στο ίδρυμα: χορό και μουσική. Και τότε οι θετοί γονείς της συνειδητοποίησαν το πρόβλημα. Το ίδιο που στην περίπτωση του Κωστάκη φαίνεται αξεπέραστο. Ο μικρός έμεινε στο «Μητέρα» μέχρι τα πέντε του. Έναν χρόνο μετά βρέθηκε με τους θετούς γονείς απέναντι στην πόρτα του Δημοτικού Σχολείου.

- Το παιδί χρειάζεται χαρτιά, είπε ο δάσκαλος.

- Περιμένουμε τη δικαστική απόφαση, είναι τυπικό το πρόβλημα, είπαν οι γονείς.
Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδω

Σάββατο, Μαρτίου 25, 2006

Konusiyorsun ελληνικά; Yo, arberist *

ΠΟΡΟΣ 1827. Ο Νίκος Δραγούμης φιλοξενείται στο σπίτι ηλικιωμένης και περιγράφει:

«Μόλις καθίσαντες περί τον σοφράν εσφραγίσθημεν, ως έθος, διά του σημείου του σταυρού και η γραία οικοδέσποινα, αποταθείσα προς εμέ τον κατά Φράγκους ενδεδυμένον,

- Πω, ανεφώνησεν, εσύ Φράγκο, κάνει σταυρό;

- Ναι, απεκρίθην, είμαι και εγώ χριστιανός.

Και εσφραγίσθην εκ νέου. Εκείνη δε, δραμούσα εν αληθή εκστάσει προς την θύραν, ηκούσθη κράζουσα μεγαλοφώνως:

- Μάρω, Μπίλιω, Κονδύλω, Νέζω, ένι τεchiχνι niu Fragk che bin κρigne (ελάτε να ιδήτε έναν Φράγκον κάμνοντα τον σταυρόν αυτού).

1821(-1830). Έλληνες (ελληνόφωνοι) ορθόδοξοι, Έλληνες καθολικοί, Αρβανίτες χριστιανοί, Αρβανίτες μουσουλμάνοι, Αρβανίτες (και) ελληνόφωνοι, μουσουλμάνοι τουρκόφωνοι αλλά και μουσουλμάνοι (Τούρκοι λόγω ονομάτων;) ελληνόφωνοι, Εβραίοι ελληνόφωνοι
Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδώ

Σάββατο, Μαρτίου 18, 2006

H νέα γενιά της μαντίλας...

Κυριακή (12 Μαρτίου) μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής: μια παρέα 17άρηδων (τρία κορίτσια - το ένα με μαντίλα - και ένα αγόρι) μπαίνουν σε μια από τις καφετέριες. Πριν προλάβουν να καθήσουν, τους πλησιάζει ο σερβιτόρος και ζητάει να φύγουν, εκτός κι αν η κοπέλα βγάλει τη μαντίλα. «Το απαγορεύει το αφεντικό», είναι η μοναδική εξήγηση του σερβιτόρου. H παρέα αποχωρεί, αλλά τη σκηνή την παρακολουθεί και ο δημοσιογράφος Αμπμντουλά Ντεντέ, ο οποίος δημοσιεύει την επόμενη ημέρα τα όσα συνέβησαν, σε μειονοτική εφημερίδα.

Ολόκληρο το αρθρο εδώ

Κυριακή, Μαρτίου 12, 2006

Παράσημα (και ήρωες) τέλος!

Ο ΤΖΕΪΜΣ ΜΑΡΕΪ είχε αναλάβει τη δημιουργία του Αγγλικού Λεξικού της Οξφόρδης. Έργο μνημειώδες που ολοκληρώθηκε σε 70 χρόνια. Ο δρ Μάρεϊ οργάνωσε ένα σώμα από χιλιάδες εθελοντές οι οποίοι συνέβαλαν στέλνοντας ερμηνευτικά παραθέματα λέξεων. Από αυτούς τους αφανείς συντάκτες μόνο ένας τράβηξε την προσοχή του Τζ. Μάρεϊ. Για δυο δεκαετίες ο Γ. T. Μάινορ στέλνει αμέτρητους και ιδιαίτερα ακριβείς ορισμούς. Εκείνο όμως που κεντρίζει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του επιμελητή είναι ότι, παρά τις προσπάθειές του, ο Μάινορ αρνείται να τον συναντήσει. Τελικά, ο καθηγητής τον ανακαλύπτει σ' ένα φρενοκομείο και μαθαίνει την ιστορία του. Ο Μάινορ ήταν γιατρός των Βορείων στον Αμερικανικό Εμφύλιο.

Ολόκληρο το αρθρο εδω

Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006

Το «ρεμπέτικο» των γηπέδων

Τον Θρύλο μου τον αγαπώ,

δεν τον αφήνω μοναχό,

το σπίτι μου το άφησα,

την γκόμενα παράτησα

και ήρθα εδώ για να σου πω

πόσο πολύ σε αγαπώ»


H δεύτερη γενιά χουλιγκάνων στην Ελλάδα φαίνεται ότι θα είναι και η τελευταία στα ελληνικά γήπεδα

AYTO TO ΣΥΝΘΗΜΑ - στον ρυθμό τού «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις...» - τραγουδούσε στο Καραϊσκάκη η πρώτη γενιά οργανωμένων φανατικών λίγο μετά την επαγγελματοποίηση του ποδοσφαίρου το 1980. H δεύτερη γενιά, στο νέο Καραϊσκάκη, το τραγουδάει ακόμη, αλλά με ένα νέο μήνυμα.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ

Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006

Ένας βράχος στα σύνορα (και στην Ιστορία)

MEXPI TO 1990 ελάχιστοι είχαν δει τα σύνορα. Απαγορευόταν. Οι πρώτοι τολμηροί το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Εκτέλεση επί τόπου. Ο Χότζα αν πίστευε σε κάτι, ήταν στις ψευδαισθήσεις. Μερικές από αυτές αποδείχθηκαν δολοφονικές, όπως το κόλπο με τα συρματοπλέγματα. Στα περίπου 30 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα είχαν τοποθετηθεί, στα πεδινά σημεία, συρματοπλέγματα. Έτσι, όσοι κατάφερναν να περάσουν τα συρματοπλέγματα πίστευαν ότι είχαν βρεθεί στην Ελλάδα. Πενήντα μέτρα από τη μία και την άλλη πλευρά είχαν απλώσει άμμο για να διαπιστώνουν εύκολα οι περίπολοι τα ίχνη των φυγάδων.

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ...

Κυριακή, Φεβρουαρίου 19, 2006

Στα χρόνια της Αλτσχάιμερ

ΣΤΗΝ APXH, ο Βαγγέλης δεν έδωσε μεγάλη σημασία. H μητέρα του, στα 67 της, ζούσε μόνη της. Εκείνη τη χρονιά (πριν από 15 χρόνια) άρχισε να ξεχνάει. Όχι σημαντικά γεγονότα της ζωής της, αλλά καθημερινά πράγματα. Μερικούς μήνες αργότερα άρχισε να επαναλαμβάνει φράσεις και κινήσεις που είχε πει ή κάνει λίγα λεπτά πριν. Ο Βαγγέλης την πήγε σε ειδικό. Τον καθησύχασε γνωματεύοντας «άνοια συμβατή με την ηλικία»... Μια μέρα, ένα μεσημέρι, ο Βαγγέλης πήγε στο σπίτι της και το βρήκε σε μια πρωτοφανή για τη μητέρα του ακαταστασία. Συρτάρια ανοιγμένα, αντικείμενα και ρούχα στα πατώματα. H μητέρα του καθόταν στο κρεβάτι της και είχε απλώσει μπροστά της περίπου 500 χιλιάρικα. «Κάτι ψάχνω να βρω, κάτι ψάχνω να βρω...» μονολογούσε

ιαβ'αστε ολόκληρο το αρθρο εδω...

Σάββατο, Φεβρουαρίου 11, 2006

H μίνι φούστα έγινε 40 χρόνων. Και...

ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ο δρόμος Gay-Lussac είναι κάτι σαν τη δική μας Πατησίων. Είναι ο δρόμος των οδοφραγμάτων. Το 1830, το 1848, το 1871, το 1944 και - τελευταία φορά; - το 1968. Εκεί συνέλαβαν και εκτέλεσαν οι «Βερσαλλιέροι» τη Μαρία Δαούδογλου τη μοναδική Ελληνίδα που πήρε μέρος στην Κομμούνα (1871). H Μαρία («σαινσιμονίστρια» στην αρχή, αναρχική στο τέλος) πιθανόν να βρήκε στην Κομμούνα (και) αυτό που σημειώνει η Χριστίνα Κουλούρη (καθηγήτρια Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου): «Στα αναρχικά κινήματα η γυναίκα ήταν πάντα πιο ισότιμη με τους άντρες».

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω...

Σάββατο, Φεβρουαρίου 04, 2006

Ο «Σαν Πρεκάριο» και η Φένια...

H ΦΕΝΙΑ δεν είχε ακούσει για τον «Σαν Πρεκάριο» («Άγιο Επισφαλή») τον οποίο «γιόρτασαν» με καταλήψεις και χάπενινγκ σε σούπερ μάρκετ και άλλους καταναλωτικούς ναούς στην Ιταλία, αλλά και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, στις 7 Νοεμβρίου. Επίσης δεν ξέρει ότι ανήκει και αυτή στο precariato, στην κατηγορία των «επισφαλώς απασχολουμένων», διάδοχο κατά πολλούς του παλαιού προλεταριάτου. H Φένια είναι 24 χρόνων, ζει στην Καλλιθέα μαζί με τους γονείς της και πιστεύει ότι θα ζήσει μαζί τους για πολλά χρόνια ακόμη. Όταν μιλάμε για ευέλικτες μορφές εργασίας και για το τέλος της πλήρους απασχόλησης, μιλάμε (και) για τη Φένια.

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιανουαρίου 29, 2006

Στη δημοκρατία του Καιρού...

H «ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ» χοροπήδησε για πρώτη φορά γύρω στα 1990 λίγο πριν από την εποχή των υπολογιστών μεγάλων ταχυτήτων. Ένας - όχι ιδιαίτερα γνωστός μέχρι τότε - μετεωρολόγος, ο Έντουαρντ Λόρεντζ τσεκάρισε ένα απλό μοντέλο πρόβλεψης του καιρού. Το μοντέλο είχε τρία είδη δεδομένων (άνεμο, πίεση και θερμοκρασία) σε τρεις εξισώσεις συζευγμένες μεταξύ τους, με τρόπο ώστε τα αποτελέσματα μίας εξίσωσης να εισάγονται στις επόμενες (ως μη επεξεργασμένα δεδομένα). Ο Λόρεντζ μόλις είχε ολοκληρώσει έναν μακροσκελή υπολογισμό και ετοιμαζόταν να ελέγξει εκ νέου τα αποτελέσματά του.

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

Σάββατο, Ιανουαρίου 21, 2006

H γρίπη της παγκοσμιοποίησης...

TO TARABAZAN είναι ένα είδος τρωκτικού (μοιάζει με τη μαρμότα). Ζει στη Μαντζουρία κι από αιώνες Μογγόλοι και Κινέζοι το κυνηγούσαν για τη γούνα του. Τα τρωκτικά είναι οι μεγαλύτερες δεξαμενές βακίλων πανούκλας στη φύση, γι' αυτό και οι επαγγελματίες κυνηγοί tarabazan στη Μαντζουρία ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί και απέφευγαν κάθε ζώο που φαινόταν άρρωστο. Στο γύρισμα του 20ού αιώνα, στα 1900, η μόδα αιφνιδιάζει στη Δύση, φέρνοντας τις γούνες στο προσκήνιο. H ζήτηση (και) για κυνηγούς tarabazan πολλαπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα ολόκληρες στρατιές από Κινέζους χωρικούς να ορμήσουν πίσω από τα μικρά σκουρόχρωμα ζώα. Ανάμεσα στα θύματά τους ήταν και πολλά άρρωστα ζώα, με αποτέλεσμα μια μεγάλη επιδημία πανώλης (ίσως η τελευταία στην Ιστορία)

Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιανουαρίου 15, 2006

1982-2006: Επαναστάτης με αιτία

17 NOEMBPIOY 1987, βράδυ, στον τρίτο όροφο στη Χρήστου Λαδά 3 στο γραφείο του διευθυντή των «ΝΕΩΝ». Ο Καραπαναγιώτης συγκρατούσε τον θυμό του μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. «Είναι ο...» (σ.σ.: υπουργός, δεν αναφέρω το όνομα διότι δεν ζει), του είπε η Ευγενία η γραμματέας του. Λίγες ώρες πριν, κατά τη διάρκεια της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία, είχαν σημειωθεί επεισόδια, αλλά ο στόχος των MAT ήταν οι δημοσιογράφοι. Είχε προηγηθεί από «TA NEA» (και άλλες εφημερίδες) κριτική στην Αστυνομία για τα επεισόδια δυο μέρες πριν στα Εξάρχεια, όταν άνδρες των MAT είχαν ρίξει δακρυγόνα στην πλατεία και σε άλλους σχετικά «κλειστούς» χώρους.

Διαβάστε το αρθρο εδω

Σάββατο, Ιανουαρίου 07, 2006

Θα ψήφιζε Αριστερά ο Αϊ-Βασίλης;

TO ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ φέτος πολλοί διαφημιστές: το αξιοσημείωτο ρεκόρ που καταγράφηκε στα διαφημιστικά σποτ την περίοδο των Χριστουγέννων από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που διεκδίκησαν μερίδιο στο δώρο του καταναλωτή. H κατανάλωση, εκτός των προϊόντων (και) από τον Τρίτο Κόσμο, αφορούσε και δράσεις για τον Τρίτο Κόσμο. Περίπου μία στις πενήντα δύο (διακριτών προϊόντων) διαφημίσεις έναντι μίας στις ενενήντα τέσσερις το 1995!

Λογικό, είπε ένας γνωστός διαφημιστής. «Τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη κοινωνική κινητοποίηση.
Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδω

Κυριακή, Ιανουαρίου 01, 2006

H απαγωγή της ΕΥΠ

Ο ΚΙΝΕΖΟΣ φιλόσοφος Σουν Τζου έγραψε το «Περί τεχνικής του πολέμου» στα 600 π.X. Το ίδιο αυτό βιβλίο δίνεται σήμερα ως εγχειρίδιο στην εκπαίδευση των Ελλήνων κατασκόπων και των «χειριστών» της ΕΥΠ (πρώην ΚΥΠ). «Ένας στρατός για να προχωρήσει, δεν χρειάζεται πόδια αλλά τις σωστές πληροφορίες», έγραφε ο Σουν Τζου. Και αυτές - λένε τα στελέχη της ΕΥΠ στους εκπαιδευόμενους - είναι η δουλειά μας.

Ειναι;

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω