Ο ΚΙΝΕΖΟΣ φιλόσοφος Σουν Τζου έγραψε το «Περί τεχνικής του πολέμου» στα 600 π.X. Το ίδιο αυτό βιβλίο δίνεται σήμερα ως εγχειρίδιο στην εκπαίδευση των Ελλήνων κατασκόπων και των «χειριστών» της ΕΥΠ (πρώην ΚΥΠ). «Ένας στρατός για να προχωρήσει, δεν χρειάζεται πόδια αλλά τις σωστές πληροφορίες», έγραφε ο Σουν Τζου. Και αυτές - λένε τα στελέχη της ΕΥΠ στους εκπαιδευόμενους - είναι η δουλειά μας.
Ειναι;
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 1 χρόνια
11 σχόλια:
Το βιβλίο δεν λέγεται "περί της τεχνικής του πολέμου" αλλά "Τέχνη του Πολέμου" ("Art of War", το έχω στην αγγλική έκδοσή του).
Πρόκειται για ένα αριστούργημα βαθύνοιας, ψυχολογίας και ύφους, μοναδικό λογοτεχνικό μνημείο ανά τους αιώνες και όχι μόνο εγχειρίδιο πολεμικής "ψυχομετρίας".
όσον αφορά το πού διδάσκεται, τι να πει κανείς...είναι αναπόσπαστο μέρος της διδακτέας ύλης σε όλες τις στρατιωτικές ακαδημίες ή μυστικές υπηρεσίες όλου του κόσμου.
Αυτό είναι λογικό από μία άποψη.
Κατά τα άλλα η ανάγνωσή του είναι πάρα πολύ χρήσιμιμη από τον οποιονδήποτε...
Να προσθέσω στο σχόλιο του από πάνω πως είναι και από τα καλύτερα αναγνώσματα για όσους σπουδάζουν business strategy / strategic management και έχει πολύ πρακτικές εφαρμογές.
με πείσατε, θα το διαβάσω...(η αλήθεια ειναι πως η "αποτελεσματικότητά του" με ειχε πείσει για το αντίθετο
Kalispera k Kalh Xronia! (auto tha pei afosiwsh sto blogging).
to sugkekrimeno biblio itan kai proteinomenh phgh otan ekana strathgikes spoudes sto panepisthmio, alla logw tis arxhs tou enos suggramatos poli ligoi foithtes epeleksan na to plhrwsoun apo thn tseph tous.
nomizw oti anaferetai perissotero stin _epiteuksh_ twn stoxwn (kai sta mesa ta opoia apaitountai) para sthn fush kai tin ithiki diastash (...) autwn twn stoxwn. Me alla logia (kai sumfwna me thn realistikh sxolh) tha mporouse isws na xarakthristei akomi kai ws "h texni tis eirinis", ean auto einai o stoxos kapoiou.
Sxetika me thn EYP (fascinating topic, Takh) mia rhtorikh kathara aporia:
pou stamataei h (themith) epithumia asfaleias kai akeraiothtas ths xwras kai pou arxizei h epithumia epikrathshs ths eirinikhs epilushs twn diaforwn kai tou sebasmou tou diethnous dikaiou?
poio einai idealistiko kai poio einai realistiko? einai uparkta / xrhsima ta oria metaksu twn duo?
duskoles erwthseis. tosa xronia sta edrana kai oso pio polla mathenw toso ligotera kserw...
Θα μεινω στην διαπίστωση του Roman:Οσο πιο πολλά μαθαίνω τόσο πιο λίγα ξέρω...Διάβαζα καπου,κάποτε(δεν θυμάμαι η μνήμη ειναι η μεγαλύτερη πληγή) μια συνέντευξη του Φ.ΡόΘ:"Οι φοιτητές μας μπορούν να χειριστούν με ευκολία τη θεωρία του χάους,αγνοούν ομως οτι το Ιράκ ειναι αλλο κράτος απο το Ιράκ"...Ουφ...
Χαίρε αγαπητέ εν blog αδελφέ Τάκι.
Αντιπαρερχόμενος τας διαβουλάς των ανωτέρω, θα ήθελα να επισημάνω πως αυτή η Τέχνη του πολέμου, ακόμα κι αν διδάσκεται, είναι μάλλον από 'κείνα τα μαθήματα που απλώς τα παπαγαλίζουμε.
Εγώ πάντως, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, αν και το διάβασα υπό το φώς των αστεριών, κατά την μετάβασή μου από το κλεινόν άστυ εις την γεννέθλιον μου πόλιν.
Την επόμενη φορά πάντως θα προτιμήσω τον μαντικό τρίποδα του Φοίβου κι όχι το ΚΤΕΛ του αγνώμονος οδηγού - που ούτε ένα DVD δε μας χαλάλισε...
Φως αστεριών;και ηθελες και dvd;
"Ενιαυτέ" γιατι;
Σωστά. Τι το ήθελα; Σάμπως θα έβαζε κάποιο θεοεπιστημονικό Βίδεο;
Ευτυχώς, άβριο επιστρέφει ο Fοίβος και θα μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
Ο Φοίβος;Ητοι; π.χ επιστρέφει μονο για σένα ή μας αφορά ολους ;
Αγαπητέ, εν ιστολογίω αδελφέ Τάκι, συλλαμβάνεσαι αδιάβαστος.
Σε ενημερώνω εν συντομία, μια και το ανθυπομειδίαμά σου δε μου επιτρέπει - μέρες που είναι - να σε επιπλήξω:
Μια φορά κι έναν καιρό στο ιερό των Δελφών προΐστατο ο Φοίβος. Όμως, μια φορά το χρόνο, κατά το Χειμερινό ηλιοστάσιο, ο Φοίβος την κοπανούσε για τους Υπερβορείους. Οι μέρες εκείνες ονομάζονταν αποφράδες, διότι ο Θεός δεν μιλούσε, δεν εκφράζονταν η βούλησή του. Επίσης τις μέρες εκείνες, το ιερό του διαφέντευε ο ετεροθαλλής αδελφός του Διόνυσος, με τις μαινάδες και τους Σατύρους του [αν σου θυμίζει τους καλικάτζαρους, καλώς σου τους θυμίζει]. Ο Φοίβος επανέκαμπτε όμως μετά από 13 μέρες, και κάθε κατεργάρης έμπαινε στον παγκο του. Η μέρα εκείνη ονομάζονταν Θεοφάνια, ή Επιφάνεια.
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομμοιότης με προσωπα ή καταστάσεις δεν είναι καθόλου τυχαία....
"Το να πολεμας και να νικας σε ολες σου τις μαχες δεν ειναι η ύψιστη τελειοτητα. Η υψιστη τελειοτητα συνισταται στην εξουδετερωση της εχθρικης αντιστασης χωρις μαχη".
Ayth einai h texni toy polemou. Enimerotika,graftike gyro sto 400 p.x kai oxi 600p.x
Δημοσίευση σχολίου