Konusiyorsun ελληνικά; Yo, arberist *

ΠΟΡΟΣ 1827. Ο Νίκος Δραγούμης φιλοξενείται στο σπίτι ηλικιωμένης και περιγράφει:

«Μόλις καθίσαντες περί τον σοφράν εσφραγίσθημεν, ως έθος, διά του σημείου του σταυρού και η γραία οικοδέσποινα, αποταθείσα προς εμέ τον κατά Φράγκους ενδεδυμένον,

- Πω, ανεφώνησεν, εσύ Φράγκο, κάνει σταυρό;

- Ναι, απεκρίθην, είμαι και εγώ χριστιανός.

Και εσφραγίσθην εκ νέου. Εκείνη δε, δραμούσα εν αληθή εκστάσει προς την θύραν, ηκούσθη κράζουσα μεγαλοφώνως:

- Μάρω, Μπίλιω, Κονδύλω, Νέζω, ένι τεchiχνι niu Fragk che bin κρigne (ελάτε να ιδήτε έναν Φράγκον κάμνοντα τον σταυρόν αυτού).

1821(-1830). Έλληνες (ελληνόφωνοι) ορθόδοξοι, Έλληνες καθολικοί, Αρβανίτες χριστιανοί, Αρβανίτες μουσουλμάνοι, Αρβανίτες (και) ελληνόφωνοι, μουσουλμάνοι τουρκόφωνοι αλλά και μουσουλμάνοι (Τούρκοι λόγω ονομάτων;) ελληνόφωνοι, Εβραίοι ελληνόφωνοι
Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο εδώ

H νέα γενιά της μαντίλας...

Κυριακή (12 Μαρτίου) μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής: μια παρέα 17άρηδων (τρία κορίτσια - το ένα με μαντίλα - και ένα αγόρι) μπαίνουν σε μια από τις καφετέριες. Πριν προλάβουν να καθήσουν, τους πλησιάζει ο σερβιτόρος και ζητάει να φύγουν, εκτός κι αν η κοπέλα βγάλει τη μαντίλα. «Το απαγορεύει το αφεντικό», είναι η μοναδική εξήγηση του σερβιτόρου. H παρέα αποχωρεί, αλλά τη σκηνή την παρακολουθεί και ο δημοσιογράφος Αμπμντουλά Ντεντέ, ο οποίος δημοσιεύει την επόμενη ημέρα τα όσα συνέβησαν, σε μειονοτική εφημερίδα.

Ολόκληρο το αρθρο εδώ

Παράσημα (και ήρωες) τέλος!

Ο ΤΖΕΪΜΣ ΜΑΡΕΪ είχε αναλάβει τη δημιουργία του Αγγλικού Λεξικού της Οξφόρδης. Έργο μνημειώδες που ολοκληρώθηκε σε 70 χρόνια. Ο δρ Μάρεϊ οργάνωσε ένα σώμα από χιλιάδες εθελοντές οι οποίοι συνέβαλαν στέλνοντας ερμηνευτικά παραθέματα λέξεων. Από αυτούς τους αφανείς συντάκτες μόνο ένας τράβηξε την προσοχή του Τζ. Μάρεϊ. Για δυο δεκαετίες ο Γ. T. Μάινορ στέλνει αμέτρητους και ιδιαίτερα ακριβείς ορισμούς. Εκείνο όμως που κεντρίζει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του επιμελητή είναι ότι, παρά τις προσπάθειές του, ο Μάινορ αρνείται να τον συναντήσει. Τελικά, ο καθηγητής τον ανακαλύπτει σ' ένα φρενοκομείο και μαθαίνει την ιστορία του. Ο Μάινορ ήταν γιατρός των Βορείων στον Αμερικανικό Εμφύλιο.

Ολόκληρο το αρθρο εδω

Το «ρεμπέτικο» των γηπέδων

Τον Θρύλο μου τον αγαπώ,

δεν τον αφήνω μοναχό,

το σπίτι μου το άφησα,

την γκόμενα παράτησα

και ήρθα εδώ για να σου πω

πόσο πολύ σε αγαπώ»


H δεύτερη γενιά χουλιγκάνων στην Ελλάδα φαίνεται ότι θα είναι και η τελευταία στα ελληνικά γήπεδα

AYTO TO ΣΥΝΘΗΜΑ - στον ρυθμό τού «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις...» - τραγουδούσε στο Καραϊσκάκη η πρώτη γενιά οργανωμένων φανατικών λίγο μετά την επαγγελματοποίηση του ποδοσφαίρου το 1980. H δεύτερη γενιά, στο νέο Καραϊσκάκη, το τραγουδάει ακόμη, αλλά με ένα νέο μήνυμα.
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδώ