Ενας Προμηθέας και η βιογραφία του

Είχε επιχειρήσει να δηλητηριάσει έναν καθηγητή του αφήνοντας στο γραφείο του ένα μήλο με κυανιούχο άλας. Οταν άρχισε να διδάσκει, ήταν τέτοιο το μάθημά του που μια φοιτήτριά του (ρωσικής καταγωγής, η Κατσάροβα) έκανε απεργία πείνας επειδή την απέκλεισε από τις παραδόσεις του. Νεαρός φοιτητής εντυπωσίαζε με την απαγγελία ολόκληρων αποσπασμάτων από το ογκώδες «Αναζητώντας τον Χαμένο χρόνο» του Προυστ. Η στάση του απέναντι σε πολλές επιστημονικές ανακοινώσεις συναδέλφων του είχε καθοριστεί από τη φράση του Τζέιμς Τσάντγουικ, του ανθρώπου που ανακάλυψε το νετρόνιο: «Αλλο ένα κακάρισμα. Θα υπάρξει ποτέ κανένα αυγό;»
Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Οι κυπριακές περιπέτειες της Ιστορίας

Λέγεται πως ενώ ο σημερινός μαθητής της Β΄ Λυκείου γνωρίζει πολλά περισσότερα για τη Φυσική από τον Νεύτωνα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι σήμερα ένας καθηγητής Ιστορίας γνωρίζει για τον Κικέρωνα περισσότερα απ' όσα πιθανώς γνώριζε ο υπηρέτης του.

Τα προβλήματα με την αναζήτηση της «μίας, ανόθευτης και αντικειμενικής ιστορικής αλήθειας» δεν είναι ούτε καινούργια ούτε αθώα. Πολλές φορές οι διαφορές ανάμεσα στην «αλήθεια» και στην «πραγματικότητα» συγχέονται (και σκόπιμα), ιδίως επειδή στη δεύτερη παίζει κυρίαρχο ρόλο η μνήμη.

Ενα σχετικό παράδειγμα που αναφέρει ο ιστορικός Μαρκ Φερό αφορά τους Εβραίους της Αλσατίας και την περίεργη σιωπή τους μετά την ήττα του Αξονα. Με την κατάρρευση της Γαλλίας σχεδόν το σύνολο των Εβραίων της Αλσατίας μεταφέρθηκε στην «ελεύθερη» Γαλλία και ιδίως στη Μασσαλία και στην Τουλούζη. Ελάχιστοι ξαναγύρισαν στα σπίτια τους μετά τον πόλεμο.Το 1976, ένας ερευνητής επισκέπτεται τα χωριά της Αλσατίας και θέτει το ερώτημα στους κατοίκους αν «έπρεπε να επιστρέψουν οι Εβραίοι γείτονές τους». Η απάντηση ήταν αρνητική και συνοδευόταν από μια σειρά από αντισημιτικά σχόλια. Ο ίδιος ερευνητής αναζήτησε τη γνώμη των Εβραίων. «Μα και βέβαια θα θέλαμε να γυρίσουμε, ήταν ο τόπος μας, περνούσαμε καλά».

- Μα δεν σας αποκαλούσαν «βρωμο-Εβραίους»;
Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Θα ήταν απλώς γραφικοί, αν δεν ήταν και επικίνδυνοι

Από τον «επαναστατικό» λαϊκισμό στον «επαναστατικό» χουλιγκανισμό. Η προκήρυξη της «Σέχτας Επαναστατών» (εκτενή αποσπάσματα στη σελίδα 7) με την πρωτόγονη συγκρουσιακή φόρμα της εγκαινιάζει -ή θέλει να εγκαινιάσει- μια νέα εποχή στον χώρο της βίας.

Με τον τηλεοπτικής προέλευσης κυνισμό (αντίστοιχο θράσος έχουν επιδείξει οι παρουσιαστές της λεγόμενης trash tv) και με την ακομπλεξάριστη επίδειξη ημιμάθειας βουτηγμένη σε κακομεταφρασμένα τσιτάτα της RAF ή του Μάο, οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια σημαντική διαφορά από την προηγούμενη γενιά: Ο «αγώνας» τους δεν έχει ανάγκη ούτε από ιστορική αφετηρία ούτε από ιστορικές αναφορές. Ο «αγώνας» τους επενδύεται με την ελαφρότητα των κομπασμών σε επαρχιακά πανηγύρια και αυτή την εγγενή αδυναμία τους μόνο ένα πράγμα μπορεί να ισοσκελίσει:
Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Βαβέλ σε... δύο κεφάλια

- Νομαρχία Καστοριάς, λέγετε;

- Στην είσοδο της Νομαρχίας είναι αναρτημένες τρεις σημαίες. Η ελληνική, η της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μία κιτρινόμαυρη. Αυτή η τελευταία ποια είναι;

- Λέτε την κίτρινη με τον μαύρο δικέφαλο αετό; Μα είναι της Εκκλησίας. Υπήρχε από παλιά.

- Περιλαμβάνεται στα εθνικά εμβλήματα ή σημαίες;

- Α, αυτό είναι λαβύρινθος.

- Τα εθνικά εμβλήματα; Είναι πολλά;

- Καλύτερα να μιλήσετε με το υπουργείο Εσωτερικών.

Στο υπουργείο Εσωτερικών, ο γενικός γραμματέας κ. Πάτροκλος Γεωργιάδης (χαρακτήρισε «βυζαντινή» -όπως γενικά έχει επικρατήσει- τη σημαία) και διευκρίνισε ότι οι Νομαρχίες δεν μπορούν να αναρτούν όποια σημαία θέλουν πέραν της ελληνικής και της Ε.Ε. Αυτό θα τροποποιηθεί με το νέο νόμο που ακόμη δεν έχει κατατεθεί και πάντα έπειτα από έγκριση σχετικής επιτροπής του υπουργείου.

Ομως, ποια είναι αυτή η σημαία; (Σημειωτέον, δεν είναι η επίσημη της Εκκλησίας, έστω κι αν χρησιμοποιείται ευρέως στους ναούς και -αρκετά πρόσφατα- στις «Λαοσυνάξεις».)
Ολόκληρο το άρθρο εδώ