Καθημερινη

Πάντα πίστευα οτι το αμνιακό υγρό δυσκολεύει την εξέλιξη.Ομως το βίωσα οταν αφησα(γιατι επρεπε) την αγαπημενη μου εφημερίδα και τόσους(πολλους) αξιους δημοσιογράφους και(λιγότερους) καλους φίλους στα ΝΕΑ μετα απο 21 χρόνια.Βρηκα στον Ελέυθερο Τυπο δύο πράγματα:Ενα στοιχημα μπροστα και πολλούς συναδέλφους ετοιμους γι αυτό.Καταφέραμε αρκετά .δεν ειναι πλέον η φοβική σκλήρη δεξιά εφημερίδα που ηταν.Εγιναν ,ειδικά στο ΕΤ2 και στο "1455" πράγματα για τα οποία ειμαι περήφανος.Δυστυχως η ιδιοκτησία δεν ειχε την τόλμη να πάρει ολόκληρο το στοίχημα.ισως να μην κατάλαβε οτι η εφημερίδα ειναι ενα καθημερινο και πιο δυσκολο "2004". Ισως,πάλι τα πολλά χρηματα που διαθέτει να λειτουργούν αντισωματικά.Γιατι μια εφημερίδα χρειάζεται κατι περισσότερο απο χρήματα.Χρειάζεται η διαδικασία να μην υποκαθιστά τον στόχο.Και το περιτύλιγμα να μην υποκαθιστα το περιεχόμενο.Και κυριως χρειάζονται επιλογές σε ανθρωπους που ξέρουν κάτι περισσότερο απο παραγοντισμό.
Η Καθημερινη ειχε την καλοσύνη -οταν εμεινα χωρίς δουλειά- να μου προσφέρει αυτο που οι πολλοί (και οχι οι λίγοι σταρ- κοσμικοί) δημοσιογράφοι εχουν ανάγκη:Ενα νέο στοίχημα.
Αν και μια φίλη μου ειπε οτι αν συνεχισω ετσι,να αλλάζω τόσο συντομα εφημεριδες, θα γινω η "Σταη της εντυπης δημοσιογραφίας" ελπίζω οτι αυτο δεν θα συμβεί .Αλλωστε ουτε ξανθός ειμαι ,ουτε πρασινομάτης.Γι αυτό και εχω μεινει στα 650 κυβικά απο το 1990...Ιδωμεν...

(Απο)χαιρετισμός

Αυτο το blog ξεκινησε με μια προϋπόθεση(δηλαδή προέκυψε εκ των πραγμάτων):Το οχημα να ειναι εντυπης μορφής.Ηταν τα ΝΕΑ, μετα ο Ε.Τ .Τωρα αναζητείται το καινούργιο.
Δεν ειμαι ακομη ετοιμος να επιλέξω τι απ ολα οσα εζησα 10 μηνες στον ΕΤ μπορω να δημοσιοποιήσω.
Μονο την ευχη να ειναι κι αλλοι οσο τυχερός ημουν εγω εχοντας διπλα μου τους συναδέλφους που ειχα στον ΕΤ. Σ αυτους η ευγνωμοσύνη μου.(Την αγάπη μου νομίζω οτι θα την βρέξουμε το αλλο Σάββατο)