Πέμπτη, Φεβρουαρίου 22, 2007

Πάμε Κλαυθμώνος;

Το ραντεβού είναι για σημερα στις 8 το βραδυ στην Κλαυθμωνος.Μπορει να είναι και
οι κάμερες,αλλά για λίγο ,μετα θα σβήσουν. Κουβέρτες και χαρτόκουτα θα μας μοιράσουν εκεί.Και ολο και κάτι θα τσιμπήσουμε. Το εχουν φροντίσει οι ανθρωποι της «Κλίμακας» που διοργανωνουν το πρωτο στην Ελλάδα sleepout .Στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις γινεται πιο συχνά.
Η ιδέα ,στην αρχη ξενίζει.Πρόκειται για μια κινητοποίηση αλληλεγγύης στην άλλη πόλη που ζει μεσα στην Αθηνα. Στους άστεγους .Είναι πιά χιλιάδες. Η τελευταία(και μάλλον μοναδική) καταγραφη εκτιμα πως προσεγγίζουν τους 11.000-η συντριπτική πλειονότητα στην Αθήνα.
Η ιδέα ξενίζει γιατι οσοι πάμε εκεί θα μεινουμε μεχρι τις 8 το πρωί του Σαββάτου.Σαν αστεγοι ,για να νοιώσουμε ακριβώς-λένε οι διοργανωτές- τι σημαίνει να αναζητάς χωρο στην πόλη για να κοιμηθείς.Τι σημαίνει να ξυπνάς από τη βροχή ,από το κρύο ή από έναν θόρυβο αλλοτε απειλητικό και άλλοτε απλώς ενοχλητικό.
Προφανως οσοι πάμε εκεί ,αυτά δεν θα τα ζήσουμε.Μόνο προσομείωση στη ζωή του πλάνητα θα κάνουμε.
Άλλο ελπίζουν οι διοργανωτές.Ότι ετσι θα σπάσουν μερικά στερεότυπα.Και πάνω απ’ όλα ότι οι ανθρωποι που ζούν στους δρόμους της πόλης δηθεν το θέλουν.
Oταν μεινεις –σε συνθηκες αστεγου- μερικές ωρες σε έναν δημόσιο ή σε έναν εγκαταλελειμένο χώρο τότε μονο συνειδητοποιείς ότι η ανασφάλεια δεν εχει οροφή.Και ότι κανένας ανθρωπος που διαθέτει κοινη λογική δεν θα επέλεγε τέτοιο τρόπο ζωής.Μόνο ετσι θα καταλάβει κανείς ότι ο αστεγος είναι κατά κανόνα και αρρωστος.Ένα βαρυ ή ελαφρυτερο ψυχιατρικό πρόβλημα ,η βυθιση σε μια εξάρτηση και πολλές άλλες αιτίες –σχεδόν οσες και οι αστεγοι- είναι που στέλνουν τους πλάνητες στον δρόμο.
Οι αστεγοι δεν ανηκουν σε κανένα target group ,καλά καλά ουτε στον εαυτό τους.Όμως η ραγδαία αυξηση του αριθμού τους (και)σε ολόκληρη την Ευρωπη δείχνει πως το ζήτημα δεν είναι φιλανθρωπικό.
Κατά κάποιον τρόπο οι αστεγοι «προβλέπονται» από το κοινωνικό μοντέλο.Είναι η (πολιτική) τιμωρία οσων δεν ενσωματώνονται ή όσων βρέθηκαν καποια κρίσιμη στιγμη εκτός εργασίας ή (και) οικογένειας.Είναι το μέτρο των ανοχών και των αντοχών της κοινωνίας μας.
Οσο πιο αόρατοι οι αστεγοι τόσο πιο εκδικητικός ο κόσμος μας.
Οσο πιο απροστάτευτοι οι πλάνητες τόσο πιο απολίτικες οι προσδοκίες μας.
Οι δρομοι της πόλης δεν ηταν ποτε μονόδρομοι.Γι αυτό τις εφτιαξαν οι ανθρωποι.Και τωρα –είναι η συζητηση που γινεται μεταξυ νεων αρχιτεκτόνων-ισως πρέπει να τις ξαναφτιάξουν.
Για να χωρέσουν μέσα και τα «νοθα» παιδιά που δεν μπορούν βρε αδελφέ να ψωνιζουν στο Mall.
Τα λέμε και το βράδυ στην Κλαυθμώνος.

(το αρθρο θα δημοσιευτεί αυριο Παρασκευή(23/02) στον Ε.Τ)

2 σχόλια:

Ari είπε...

Proth fora pou koimithika ekso htan sta 13 mou. Eixame perasei (apo to bouno) me ton patera mou ta albanoellhnika synora ekino to bradi. Se olo to dromo skeythomoun pou tha mas piasei h nixta. Kataferame na epibibastoume se ena taksi sto methoriako horio Ieropigh. Otan anebikame sto aytokinito, o tskitzis mas rotise "leyta, leyta?" Bgalame oti draxmes kai lek eihame alla den ftanane. Opote o taksitzis apofasise na mas afisei kapoia xiliometra ekso apo to horio pou tou eixame zitisei na pame. Sunexisame na prohorame pros thn kateythinsh pou mas eixe pei. Molis pou blepame thn asfalto dioti eixe arxisei na nixtosei. Se kapoia fash, eno prohoragame sthn akri tou odostromatos, mas ekopsan to dromo 5 me 6 skilia, ta opoia htan apofashsmena na mhn mas epitrepsoun na perasoume, h toulaxiston etsi nomiza egw kai fobismenos tou zitisa tou patera mou na kanoume piso. Ksana dokimasame alh mia fora ala ta skilia erhotousan konta kai gaygizane apilitika sta moutra mas. Opote girisame pros ta piso kana 100 metra. Ekei eidame mia eklisioula. Htan ths Agias Paraskeyhs (to diabasa meta apo hronia). Eixe kapoia pagkakia me trapezia. Ksaplosa horis na to skeyto polh se ena pagkaki kai stiriksa to kaifalh mou sta gonata tou patera mou. Skeythika gia ligo to spith sthn boria Albania, to opoio briskotan toso makria. Apo to perpatima eimoun polh kourasmenos gia na skeyto polla. O pateras mou eixe skepasei me to sakaki tou. Den ksero pos kai an eklise mati ekinh th nixta. Egw pantos koimithika.
Den thymame apo tote na ehw ksana koimithei eksw ypohreotika kai ypo teties synthikes. Me ekseresh bebea tis opoies fores "taksideyame" pros Ellada me ta podia kai mas epiane h nixta sta bouna h sta xorafia.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μου άρεσε το κείμενο. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί επωνύμως κάποιος επαγγελματίας αποφασίζει να γράψει για ένα σοβαρό θέμα. Ωστόσο, θέλω να προσθέσω την πολιτική του διάσταση -πέρα από τα ανθρωπιστικά ένστικτά μας. Οφείλουμε να πιέσουμε ώστε να βρεθούν χώροι για ανθρώπους που κάπου στη ζωή τους βρήκαν δυσκολίες. Ωστόσο, σε μία εποχή ατομικισμού συμβαίνει να μένουν πολλοί αδιάφοροι, να μένουν κοιτώντας φίλαυτα τον εαυτό τους σε καθρέφτη. Χρειάζεται να πιέζουμε για να βρεθεί λύση. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τους άστεγους σαν τα αδέσποτα (τους οποίους κάποια ολυμπιακή στιγμή θαυμασμού μετέφεραν σε στρατόπεδα συγκέντρωσεις μαζί με αλλοδαπούς).