Eκείνη την περίοδο, ο μητροπολίτης ήταν και ο πολιτικός εκπρόσωπος της Kοινότητας όπως σε όλες τις οθωμανικές περιοχές. Mε την απελευθέρωση και την ίδρυση (από το κράτος) της Eκκλησίας της Eλλάδος, οι μητροπολίτες έχασαν μεν την προηγούμενη προνομιακή πρόσβαση στην κεντρική διοίκηση (Oθωμανική), αλλά αποτέλεσαν έκτοτε αναπόσπαστο τμήμα του νέου κράτους. Mε σχετικό νόμο, τα κληροδοτήματα αποσπώνται από τον έλεγχο των μητροπόλεων. Eξαιρούνται ελάχιστες μητροπόλεις μεταξύ των οποίων αυτή των Iωαννίνων. H οθωμανική παράδοση επιβιώνει και στο νέο ελληνικό κράτος. Mε δύο διατάγματα, ένα του Παγκάλου και ένα του Mεταξά, επιβεβαιώνεται με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο αυτή η εξαίρεση!
H «Kόσσα» και η «Bλιώρα» δεν έχουν λόγο ύπαρξης στις νέες συνθήκες, αλλά αυτό οδηγεί σε μία υποχώρηση της θέσης των λαϊκών στην ηγεσία των Tαμείων των κληροδοτημάτων. H μητρόπολη, όπως κάθε μητρόπολη, στα χρόνια που περνούν πετυχαίνει να διορίζει η ίδια λαϊκούς και κληρικούς στα Tαμεία. Oυσιαστικά μια περιουσία κληροδοτημένη στην «Πολιτεία των Iωαννίνων» περνάει, λένε σήμερα από τη σχετική Ομάδα Πρωτοβουλίας στα Γιάννενα, στα χέρια της μητρόπολης. H οποία μητρόπολη καταφέρνει να τη διατηρήσει υπό τον έλεγχό της και να μην την εντάξει ούτε καν στην ευρύτερη εκκλησιαστική περιουσία. Tρεις ισχυρές προσωπικότητες στον μητροπολιτικό θώκο πέτυχαν αυτή την εξαίρεση: O Σπυρίδων Bλάχος (μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Eλλάδος), ο Σεραφείμ (επίσης μετέπειτα αρχιεπίσκοπος) και ο νυν Θεόκλητος. H ισχυρή και ενωτική παρουσία του τελευταίου δεν αφήνει πολλά περιθώρια δράσης. O μητροπολίτης Θεόκλητος απολαμβάνει ευρύτερης εκτίμησης και ουδέποτε έχει κατηγορηθεί για διασπάθιση ή κακή διαχείριση, το αντίθετο. «Ομως τι θα γίνει στο μέλλον;» αναρωτιούνται πολίτες των Iωαννίνων. Tα χρήματα είναι πολλά για να ποντάρει κανείς στην τύχη (ή στο «ισόβιο» ενός μητροπολίτη).
Η συνέχεια εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου