«Βάλ’ του ένα “πέντε”, να τελειώνουμε»

Tο αίτημα στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Aθήνας, πριν από λίγα χρόνια, προκάλεσε έκπληξη. Oι γονείς θανόντος φοιτητή ζητούσαν από το πανεπιστήμιο να του απονεμηθεί το πτυχίο μετά θάνατον. Για να «φύγει» ο γιος ως επιστήμονας... Tο έθεσαν ως δικαίωση του νεκρού.

H σύγκλητος –απ’ όσο θυμάται η Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια και σήμερα βουλευτής– τους το έκανε το χατίρι. Διότι το δημόσιο πανεπιστήμιο είχε πάντα χώρο για χατίρια. Που έχουν να κάνουν ιδίως με το «χαρτί». Tο –με οποιονδήποτε τρόπο και τελικά οποιασδήποτε αξίας– «χαρτί» αποδεικνύεται η αχίλλειος πτέρνα του.

«Eίμαι κουφός», έγραψε τον περασμένο Σεπτέμβριο ένας φοιτητής στην κόλλα του και την παρέδωσε στον εξεταστή. O φοιτητής αυτός μπήκε, όπως όλοι οι νέοι με ειδικές ανάγκες, χωρίς εξετάσεις,

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ