Ο κερδισμένος(;) της κρίσης

Για έναν πολιτικό που ξεκίνησε από οπαδός της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, που συνεργάστηκε (πολιτικά) με χουντικούς, με ναζιστές αλλά και με κομμουνιστές και Πασόκους (όπως ο ίδιος επαίρεται), η κρίση δείχνει το κερασάκι στην τούρτα του.

Για έναν άνθρωπο του Λόγου που μία από τις πρώτες «επιτυχίες» του ήταν η συνεργασία του έγκλειστου Ιωαννίδη με τον Ανδρέα Παπανδρέου (!), μια επόμενη ήταν η κυκλοφορία βιβλίου για τη Δήμητρα Παπανδρέου (με τις γυμνές φωτό) και μία άλλη ήταν η «αποκάλυψη» της δολοφονίας αστυνομικού - μέλους της 17Ν από άλλα μέλη της οργάνωσης στο λιμάνι της Καλαμάτας, σήμερα η επικαιρότητα τον ανταμείβει πλουσιοπάροχα.

Βεβαίως, δεν συνοψίζεται στα προαναφερθέντα η πορεία και η πολιτική δράση του Γιώργου Καρατζαφέρη. Τα επέλεξα για έναν λόγο: διότι αυτά και πολλά ακόμη δείχνουν μακρινά και είναι ξεχασμένα. Ιδίως σήμερα που απ’ ό,τι φαίνεται ο «τακτικιστής» πρόεδρος του ΛΑΟΣ βγαίνει πολιτικά κερδισμένος με τη στάση του απέναντι στην κρίση.

Πολύτιμα στοιχεία για το φαινόμενο Καρατζαφέρης συγκεντρώθηκαν από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Ψαρρά σ’ ένα από τα πιο παρεμβατικά βιβλία της ελληνικής βιβλιογραφίας (βλ. Info). Αλλωστε εδώ και μερικά χρόνια το ερώτημα απασχολεί σημαντικό κομμάτι του Δημόσιου Λόγου.

Ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης μπορεί σήμερα να υπερηφανεύεται ότι διέψευσε αναλυτές και πολιτικούς που στοιχημάτιζαν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για ακροδεξιό κόμμα. Τους διέψευσε καίτοι ο ίδιος απορρίπτει τον «χαρακτηρισμό». Η αλήθεια μπορεί να είναι ότι (σήμερα) το εννοεί, όπως και ότι πραγματικά το εννοούσε όταν συσπείρωνε και υιοθετούσε τον ακροδεξιό χώρο στην Ελλάδα.

Η συνέχεια εδώ.