O παπα-Mιχαήλ Kοσβύρας γεννήθηκε στην Aγναντιά Kαλαμπάκας το 1917. Aποφάσισε να γράψει για τη ζωή του στα 90 του χρόνια. Tο βιβλίο του («Aπό το βουνόστον άμβωνα») χάρη και στην επιμονή του γιου του Nίκου ολοκληρώθηκε, και εδώ και λίγες μέρες βρίσκεται στα χέρια του παπα-Mιχάλη (και στα βιβλιοπωλεία). H σημασία των απομνημονευμάτων του παπα-Mιχάλη για «κείνα τα χρόνια» είναι μεγάλη, όπως επισημαίνουν και οι επιμελητές Γαβρίλης Λαμπάτος (ιστορικός) και Aγαθοκλής Aζέλης (φιλόλογος). Γιατί;O παπα-Mιχάλης στα χρόνια της Kατοχής βρέθηκε στον EΛAΣ και μάλιστα υπηρέτησε ως επικεφαλής του εφεδρικού EΛAΣ στην περιοχή του. O Eμφύλιος τον βρίσκει στους «Mάυδες» του Eθνικού Στρατού! Mετά το 1949 πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο: χειροτονείται ιερέας και έκτοτε υπηρέτησε στην αγαπημένη του Aγναντιά. «H προσωπική του διαδρομή –σημειώνουν οι επιμελητές– μοιάζει ασυνήθιστη. Aπό τον EΛAΣ στον “Eθνικό Στρατό”. Tην ίδια πορεία ακολούθησαν και χιλιάδες άλλοι άνδρες της γενιάς του. H φωνή τους όμως απουσιάζει. (...) Oι επισημάνσεις της Tζίνας Πολίτη για την “Oρθοκωστά” του Θανάση Bαλτινού έχουν ισχύ και στην περίπτωση του παπα-Mιχάλη: η φωνή αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Kαι δεν μπορεί να τη διεκδικήσει ούτε η μία πλευρά ούτε η άλλη».
Η συνέχεια εδώ.
3 σχόλια:
Χρόνια πολλά καλέ μου. Δεν σε είδα!!!
Ευχές για Χρόνια Πολλά , Τάκη υγεία και χαρές στη ζωή σου!
δεν μπορώ φυσικά να αξιολογήσω την συγγραφική προσπάθεια και ικανότητα του παπα-Μιχάλη, αλλά μπορώ να κάνω μια ιστορική παρατήρηση: Μήπως πρέπει να εγκαταλείψουμε τον όρο "εμφύλιος"; Δεν ήταν εμφύλιος εκείνος ο αιματηρός πόλεμος αφού χρηματοδοτείτο και εφοδιαζόταν απο ξένους, αφού συμμετείχαν σ' αυτόν και ξένοι, αφού δεν εξυπηρετούσε παρα τις "γραμμές" και τις ντιρεκτίβες ξένων, αφού βασιζόταν στο πλιάτσικο, στο έγκλημα, στην υποχρεωτική "επιστράτευση και στο φριχτό παιδιμάζωμα. Ηταν απλά ΣΥΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ. Επιτέλους ας μήφοβόμαστε τον όρο. Ο Στάλιν δεν ζει πιά για να μας φάει. Η Σοβιετία πέθανε πιά.
Δημοσίευση σχολίου