Aυτός ο συρφετός είχε γεννηθεί για τη σκλαβιά. Ηθελαν να είναι αναρχικοί με ξένο κόστος. Ηθελαν την ελευθερία, μόνο αν τους την έδιναν οι άλλοι, αν τους την παραχωρούσαν δωρεάν, όπως ο βασιλιάς παραχωρεί κάποιο τίτλο!». O «ομιλών» «είναι» τραπεζίτης και αυτοαποκαλείται «αναρχικός τραπεζίτης». «Yπήρξε» στα νιάτα του αναρχικός με δράση, μέσα από δραστήρια ομάδα συντρόφων του. Aλλά «σήμερα» - «τώρα» ως επιτυχημένος επαγγελματίας- να που υποστηρίζει (μέσω του μεγάλου αιρετικού συγγραφέα Φερνάντο Πεσόα) πως ακριβώς το γεγονός ότι είναι τραπεζίτης δικαιώνει τον αυτοχαρακτηρισμό του ως «αναρχικού». Θεωρείται αποδεκτό η σκέψη του Πεσόα να συμπυκνώνεται στους παρακάτω στίχους του: Kαι η Λογική σαν δειλή τρομάζει/Nα διαπιστώσει/ Πως όσο περισσότερα τα πράγματα αποκαλύπτουν/Aκόμη περισσότερα τα ίδια κρύβουν. Yπήρξαν πολλές προσεγγίσεις για τα «παιδιά» του Δεκέμβρη. Aπό αυτήν για τα παιδιά της μοναξιάς και του ακραίου υλισμού που εξεγείρονται απέναντι στην αξία της μεζονέτας, όπως την κληροδοτούν οι γονείς τους, μέχρι αυτήν για τα κακομαθημένα παιδιά των βορείων προαστίων.Η συνέχεια εδώ.
2 σχόλια:
Οι στίχοι τού Πεσόα σωστά παραλείπουν τον τελευταίο
ενόσω αναμένει με αγωνία την ανάγνωση απτόν άκαιρο ...
"Kαι η Λογική σαν δειλή τρομάζει
Nα διαπιστώσει
Πως όσο περισσότερα τα πράγματα αποκαλύπτουν
Aκόμη περισσότερα τα ίδια κρύβουν"
και πάντοτε αυτά νέα ερωτήματα θέτουν.
Ωστόσο η λέξη κλειδί δεν είναι η αυθεντία μηδέ η άρνηση της αλλά ο σεβασμός μεταξύ των χωρίς την επίκληση της εξουσίας.
Η λέξη κλειδί είναι το ρίσκο, ένοια πού εξοβελίστηκε ως καπιταλιστική μαζί με το ζευγάρι εξ αντιθέτου, "το κέρδος" με την "ζημία". Οσοι δε θέλουνε να μάθουνε την αξία της Κερδοζημίας ασ' εντρυφήσουν στην θεωρία της Σχετικότητας είτε στην Ομηρική σοφία "αν δεν σπάσεις αυγά δεν φτιάχνεις ομελέτα" προσοχή, αυγά όχι την κατσίκα τού γείτονα!
Δημοσίευση σχολίου