Ο πολίτης Αρμπάν

Το μηνυμα ηταν από τη Σουηδία.Ενας φίλος προθυμοποιήθηκε να γράψει για τους αστεγους γιατι υπήρξε κάποτε ενας από αυτούς. Το μηνυμα ηταν από τον Αρμπάν.Ο Αρμπάν Περλάλα είναι σημερα 23 χρόνων.Πριν από 10 και πλέον χρονια χρειάστηκε να κοιμηθεί πολλές φορές κάτω από δεντρα ,διπλα σε ερημοκκλήσια .Ακριβως οσες πέρασε τα ελληνοαλβανικά συνορα (μαζί με τον πατέρα του) με τα πόδια. Ξεκινησε σχολέιο κάπου στη Νίκαια.Τα πήγαινε πολύ καλά.Καλύτερα ακόμη τα πήγαινε με τη μουσική και τα κομπιούτερ.
Ισως γι αυτό να ηταν και ιδιαίτερα δημοφιλής στους συμμαθητές του και τους καθηγητές του.Στα μαθητικά συλλαλητήρια πριν λίγα χρόνια, ο 17 χρονος Αρμπάν κατάλαβε ότι εφυγε από την Αλβανία αλλά δεν ειχε φτάσει πουθενά.Τον συνέλαβαν στα επεισόδια με αλλους τέσσερις για «ριψη μολότωφ».
Οι αλλοι αφέθηκαν ελέυθεροι.Κατα συμπτωση ολοι ελληνες.Ο Αρμπάν όχι. Στο δικαστήριο οι καθηγητες του και συμμαθητές του αλλά και πολλοι δημοσιογράφοι μίλησαν για το λάθος.Δεν τους ακουσε ο δικαστης και ο Αρμπάν μολις 17 χρονων φορτωθηκε με 6 χρονια φυλακή.Το 1/3 της μεχρι τοτε ζωής του.
Οι καθηγητες πλήρωσαν την εγγύηση ,αλλά το χαρισματικό παιδί δεν ξαναπήγε στο σχολείο.Εφτιαξε ένα μουσικό συγκρότημα με παιδιά-μετανάστες.Και η δική τους ράπ ειναι πολύ αυθεντική.Αρχισαν να βλέπουν φως στην ακρη του τουννελ. Εγιναν περιζήτητοι σε μαθητικές (και όχι μονο) εκδηλώσεις.Ο Αρμπάν τραγούδησε και στην Αλβανία.Κι εκει τα πήγε ακόμη καλύτερα.Μια μερα μετα από συναυλία στην Αλβανία οι ελληνικές αρχες του απαγόρευσαν την εισοδο διότι «το διαβατήριό του ηταν σε πολύ κακη κατάσταση».
Τότε ηταν που ειπε δεν πάει άλλο.
Μίλησε σε μια σουηδέζα φίλη του .Την άλλη μέρα πήγαν μαζι στην σουηδική πρεσβεία στην Αθήνα και εκαναν μια αιτηση.Δυο μερες μετα ηρθε η αδεια παραμονής για δυο χρόνια(στην Ελλάδα ηταν -μετα από 10 χρονια -ακόμη παράνομος με ληγμένη αδεια).Ο σουηδός υπάλληλος του ειπε δινοντας του την αδεια: «Θέλουμε νέους και δημιουργικούς ανθρωπους όπως εσείς».
Ο Αρμπάν βρισκεται εδώ και μερικούς μηνες στη Σουηδία. Του δινουν ένα μικρό αλλά σημαντικό επίδομα, κάνει μαθημα σουηδικών σε ειδικά κρατικά σχολεία και πάιζει μουσική.Πολλή μουσική.
Εκει πάντα υπάρχει ένας κρατικός υπάλληλος να τον διευκολύνει και ποτε δεν τον ρωτησαν από πού είναι.
Αυτό είναι το σουηδικό μοντέλο για το οποίο υποτιθεται ότι στα σοβαρά αναλύουμε και συζητάμε.Αλλά συζητησαμε μόνο για τους αριθμούς του και τα συνταξιοδοτικά του και τη φορολογία του. Δεν ειπαμε κουβέντα για το μοντέλο που πήρε ένα φοβισμένο χαρισματικό παιδί και τον εχρισε «πολίτη».Για το σουηδικό μοντέλο που κέρδισε τον Αρμπάν ηρεμα, αναίμακτα και πολιτισμένα…
(Δημοσιεύτηκε στον Ε.Τ ,Παρασκευή 2 Μαρτίου 2007)