17 NOEMBPIOY 1987, βράδυ, στον τρίτο όροφο στη Χρήστου Λαδά 3 στο γραφείο του διευθυντή των «ΝΕΩΝ». Ο Καραπαναγιώτης συγκρατούσε τον θυμό του μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. «Είναι ο...» (σ.σ.: υπουργός, δεν αναφέρω το όνομα διότι δεν ζει), του είπε η Ευγενία η γραμματέας του. Λίγες ώρες πριν, κατά τη διάρκεια της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία, είχαν σημειωθεί επεισόδια, αλλά ο στόχος των MAT ήταν οι δημοσιογράφοι. Είχε προηγηθεί από «TA NEA» (και άλλες εφημερίδες) κριτική στην Αστυνομία για τα επεισόδια δυο μέρες πριν στα Εξάρχεια, όταν άνδρες των MAT είχαν ρίξει δακρυγόνα στην πλατεία και σε άλλους σχετικά «κλειστούς» χώρους.
Διαβάστε το αρθρο εδω
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 6 μήνες
3 σχόλια:
Βλεπω οτι το θεμα σημερα ειναι η αποδωση φορου τιμης στη μνημη ενος σημαντικου ανθρωπου της δημοσιγραφιας.Αντιλαμβανομαι την ευαισθησια σας σαν συνεργατες του και παροτι δεν εκτιμω τις αγιογραφιες θα ΄θελα να εκφρασω και την δικη μου εκτιμιση γιαυτον.Επειδη ετσι και αλιως τα παντα στη ζωη ειναι συγκριτικα,αν σκευτει καποιος σε ποιων ανθρωπων του τυπου(με εξαιρεση ισως τον Φυντανιδη)τα χερια βρισκονται σημερα οιεφημεριδες ειναι λογος να μελαγχολισει.Χωρις την παραμικρη προθεση να χαλασω το κλιμα και επειδη η αληθεια μπορει να μην ειναι αρετη αλλα μερικες φορες ωφελει,θα θιξω ορισμενα σημεια που αφορουν την ενημερωση (και απο την εφιμεριδα σας)ασχετα και σχετικα με τον Λεοντα Καραπαναγιωτη.Θα κανω μια απλη αναφορα στην ιστορια σχετικα με το "νερο του Καματερου"(ποιος αληθεια το θυμαται/ξεχναει?)για να καταληξω σε ενα ποιο ουσιαστικο-το ποιο σημαντικο κατα την αποψη μου)ζητημα.Ποια ειναι η ενημερωση που παρεχεται απο τις εφημεριδες? Ολοι πχ βιωσαμε τα γεγονοτα που ακολουθησαν την διαλυση της Γιουγκοσλαυιας,τον εθνικισμο του Μιλοσεβιτς,την κριση ιστεριας που κυριευσε τους Ελληνες με "τα αδελφια μας"τους Σερβους την στιγμη την στιγμη των εθνοκαθαρσεων.Ολοι βιωνουμε,καποες φορες,τον ακρατο και τυφλο,τον αδιεξοδο Αντιαμερικανισμο.Ειναι γνωστα τα ψυχικα συνδρομα συνδρομα της "υπεριφανης φιλης μας",ωστοσο ποιο ποσοστο ευθυνης αντιστοιχει στις λεγομενες τουλαχιστον μεγαλες και σοβαρες εφημεριδεςγια την διαμορφωση της κοινης γνωμης σε παρομοια θεματα? Κυριολεκτικα υπηρξαν στιγμες που αναζητουσε καποιος μια στοιχειωδη ενημερωση γυρω απο αυτα και δεν ακουγοταν τιποτα.Η οποια ενημερωση υπηρχε μονο μεσω μεμονωμενων φωνων(πχ Ανδριανοπουλος κλπ) κατα τα αλλα σιγη ιχθυος.Πρεπον λοιπον ειναι να αναφερομαστε στον Κοσκωτα αλλα υπαρχουν ωστοσο ποιο σημαντικα ζητηματα να θυμιθουμε. Τελος θα αναφερω οτι η σταση των ΝΕΩΝ στο ζητημα της αντιπαραθεσης κρατους-πολιτειας δεν ικανοποιησε καθολου. Δεν μιλαμε για ριξεις και ανατροπες,μιλαμε για απλη συστρατευση σε θεματα αυτονοητα στην εποχη μας.Περα απο τα οποια παρομοια ωστοσο δεν υπαρχει αμφιβολια οτι το προσημο στο εργο και την προσωπικοτητα του Καραπαναγιωτη ειναι σιγουρα θετικο. ΑΣ
αγαπητε ΑΣ μερικές διευκρινίσεις:
οσον αφορά το "νερό του Καματερού" αυτο δεν αφορά την περίοδο Καραπαναγιώτη.
Οσον αφορά τα περι ιστορικής αληθειας αυτα δεν αποτελούν παρα την ιδια λογική απο την "αλλη πλευρά".Γι αυτο και αναφέρθηκα στην αποψη του περι τεκμηριωμένου ρεπορτάζ.Ητοι παραθεση διαφορετικών οπτικών ,οσο γινεται πιο συγκροτημένα.(Ωστόσο μπορω να σου σημειωσω μερικά αρθρα και ΄ρεπορταζ για τα σερβικά απο τον Μ.Μητσό και αλλους συναδελφους του διεθνούς ρεπορταζ.Αντιπαρερχομαι πάντως τα περι Αδριανόπουλου-αν και πολλές φορες -και στο σερβικό- συμφωνω μαζι του - διότι ο μονόδρομος οσο "φωτισμένος" κι αν ειναι δεν παυει να ειναι μονόδομος)
Σου υπενθυμίζω επίσης οτι στα πρόσφατα με το σχεδιο Ανάν περί Κυπριακού μάλλον τα ΝΕΑ ηταν η εξαιρεση στον ελληνοκεντρισμό των μεγαλων και σοβαρων εφημερίδων.Θα συμφωνησω ως προς την ανάγκη περί ανατροπων σχετικά με τα του Κράτους-Εκκλησίας.Ουτε εγω ειμαι ευχαριστημένος απο τα ΝΕΑ΄σ' αυτο το σημείο.Αλλά τα αδικείς χρησιμοποιώντας το "καθόλου".Η σχετική προβολή σε τουλάχιστον τρία πρωτοσέλιδα της πρωτοβουλίας της ΕΕΑΔ μάλλον δεν ετυχε της προσοχής σου.Εστω κι αν προσωπικά πολλές φορές νοιώθω οτι τα πράγματα δεν προχωράνε οσο-πιστευω-θα επρεπε.Και ευτυχως οι πιέσεις για κατι τετοιο πληθαίνουν απο οσους διαβάζουν(και)τα ΝΕΑ.
πολύ συγκινητικό άρθρο - είναι όντως σπάνιο να γράφει κάποιος τόσο καλά και ειλικρινή λόγια για συνάδελφο σε ένα τόσο ανταγωνιστικό επάγγελμα.
Τάκη παρατήρησα ότι η τελευταία πρόταση είναι στον ενεστώτα - φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ δύσκολο να αρχίσεις να γράφεις στον αόριστο για κάποιον με τον οποίο δούλευες μέχρι προχτές...
Δημοσίευση σχολίου