Σάββατο, Ιουνίου 11, 2005

Η λέξη της εβδομάδας: κρατική Εκκλησία

Η λέξη της εβδομάδας: κρατική Εκκλησία. Ήδη από το 1838, με Διάταγμα του Όθωνα στην εφημερίδα «Αθηνά», γίνεται σαφής σύνδεση της 25ης Μαρτίου ως ημέρας έναρξης της ελληνικής Επανάστασης με τη θρησκευτική γιορτή του Ευαγγελισμού (Από τον «Δεύτερο βίο των Τριών Ιεραρχών» της Έφης Γαζή, Αθήνα 2004, Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ).

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια σημείωση - Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν γίνεται κρατική επί Όθωνα, ήταν κρατική ήδη από το πρώτο προσωρινό πολίτευμα (Σύνταγμα) της Επιδαύρου. Η δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους συνοδεύεται από τη δημιουργία μιας επίσημης, κρατικής, εκκλησίας.
Αν δει κανείς τα ελληνικά συντάγματα, όλα, όπως τα αναφέρει και τα σχολιάζει ο Σβώλος μέχρι τη δεκαετία του 1950, αλλά και τα κατοπινά, το πώς ορίζει το κράτος τις σχέσεις του με την (κρατική) εκκλησία δεν αλλάζει ούτε στο ελάχιστο.
Η ελληνική εκκλησία είναι η εκκλησία του ελληνικού κράτους. έτσι αντιλαμβάνεται τόσο η πολιτεία την εκκλησία, όσο και η εκκλησία τη θέση της μέσα στο κρατος. Γιαυτό και κανείς τους δεν θέλει τον χωρισμό.

Αυτά, προς το παρόν...

Καμπύλης Τάκης είπε...

Μάλλον η διατυπωση μπερδεύει.Εχεις δικιο.Δεν ειμαι ωστόσο σιγουρος ως πρός το τελευταίο,για τον χωρισμό.Υπάρχουν στελέχη της εκκλησίας(και της ορθοδοξίας) π.χ Θεόκλητος Ιωαννίνων,Ζακυνθου(εστω κι αν το κυρος του δεν ειναι στα πολύ πάνω του) αλλά και Γιανναράς και άλλοι(δεν θα μου προκαλέσει εκπληξη αν βγουν δυναμικά- και συντεχνιακά -και καθηγητές των θεολογικών σχολών)που τάσσονται ανοιχτα υπερ του χωρισμού.Οσο για την αλλη πλευρα,νομίζω οτι εκτός απο τον ΣΥΝ και το ΚΚΕ(;) ετοιμάζεται ηδη κατι και στο ΠΑΣΟΚ.Αν ειναι σωστές οι πληροφορίες μου μπορεί να γινει μεγάλη κουβεντα.Αλλα και στον χωρο της Κυβέρνησης καταγράφονται (ακόμη διστακτικά ειναι η αληθεια) κινησεις για τον χωρισμό.Απο ποιούς;Και στη ΝΔ αλλά και στο ΠΑΣΟΚ απο εκείνους των οποίων οι συνυποψηφιοι θεωρείται οτι πριμοδοτούνται απο την εκκλησία...

Ανώνυμος είπε...

Mέσα στην εκκλησία, από παλιά, τον χωρισμό τον ήθελαν οι πιο συντηρητικοί. Oι άλλοι επιθυμούσαν τον συγχνωτισμό τους με την εξουσία.
O Γιανναράς σίγουρα είναι (το έχει εξάλλου πει) υπέρ του χωρισμού, για να γίνει πιο αυθεντική η εκκλησία: πίσω ολοταχώς!
Tώρα για τα κόμματα: σιγά το KKε μη θέσει θέμα χωρισμού - κάνει τουμπεκί, εξάλλου αν γίνει αυτό τι θα την κάνει την Kανέλλη, μπορείς να μου πεις;
Tο ΠAΣOK, όταν το 1998 ή 1999 (δεν θυμάμαι ακριβώς) έγινε συντονισμένη προσπάθεια (την ξέρω από τα μέσα - όχι του ΠAΣOK, αλλά της όλης κίνησης) να τειθεί το όλο ζήτημα, μόνο η Kαραμάνου έβαλε την υπογραφούλα της - όλοι οι άλλοι και όσοι συγοντάριζαν από πίσω, μετά σφύριζαν αδιάφορα.
Aδιάφορα σφύριζαν και κάτι καθηγητές (δήθεν προοδευτικοί) της Nομικής που διδάσκουν εκκλησιαστικό δίκαιο και είναι σύμβουλοι και του "αστυφύλαξ και του χωροφύλαξ".
Mακάρι τώρα να είναι τα πράγματα διαφορετικά. Aλλά ένα θα σου πω: αν γίνει χωρισμός, δεν θα τον κάνει η Aριστερά, αλλά η Δεξιά. Γιατί; Mα αυτή τον έχει δεμένο τον γαϊδαρό της με τους πιστούς. Oι πιστοί είναι δικοί της και γιατί είναι χριστιανοί, αλλά κυρίως γιατί είναι παραδοσιακοί συντηρητικοί. Aυτοί δεν κουνιούνται από τη NΔ σχεδόν με τίποτα. H Aριστερά τους θρησκευόμενους/εκκλησιαζόμενους τους διεκδικεί, τα τελευταία χρόνια με κάποιες αξιώσεις, αλλά δεν τους έχει δεμένους - σίμερα έρχονται, αύριο της φεύγουν.
Oι σχέσεις τους δεν έχουν δεσμούς και τέτοιες σχέσεις μπορεί να δέσουν, υπάρχει όμως ο κίνδυνος και να ξεδέσουν, αν δεν τις φροντίσει κανείς σοβαρά. Aν τις αφήσει στην τύχη και στο πείσμα...
Mόνο ο Παπανδρέου, ο πατήρ, καταλαβε -κατά τη γνώμη μου- τις δυνατότητες αλλά και τις ιδιαιτερότητες πρόσβασης του ΠAΣOK στους πιστούς και την εκκλησία. Mετά ο Σημίτης με το πείσμα του "τα θαλάσσωσε", στο σημείο αυτό (αν και εγώ που σου το λέω, μου αρέσει πολύ που ο Σημίτης δεν ακολούθησε στο σημείο αυτό τη γραμμή Παπανδρέου). Όμως εκλογικά έγινε ζημιά - αυτό το ξέρουμε.

Iσως επανέλθω. Σε ενδιαφέρει αυτή η κουβέντα;