Ο Μπωντλαίρ είχε –σπεύσει να– σταθεί απέναντι: Χαρακτήριζε την (τότε πρωτοεμφανιζόμενη) φωτογραφία ως τον «ηθικό εχθρό της ζωγραφικής». Αλλά από το 1839 μέχρι σήμερα η φωτογραφία αποδείχτηκε μια εξαιρετικά πολύπλοκη ιστορία ώστε να χωρέσει μέσα σ’ έναν αφορισμό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η δημοσίευση μιας φωτογραφίας δημιουργεί –τουλάχιστον– σκεπτικισμό, ούτε είναι η πρώτη φορά που ο διάλογος δείχνει προς αδιέξοδο: «Ποιες φωτογραφίες είναι δημοσιεύσιμες και ποιες δεν είναι;»
Ολόκληρο το άρθρο εδώ
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 7 μήνες
1 σχόλιο:
Είναι ενδιαφέρον να δει κανείς την δύναμη που έχει η φωτογραφία σαν άμεση αποκρυστάλλωση της πραγματικότητας. ¨Ενα χειροπιαστό κομμάτι αλήθειας που όμως είναι αποκομμένο από το context του,ουσιαστικά ,ενα "απόσμασμα" που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει σύμφωνα με τις αντιλήψεις του και την διάθεση του. Συχνά έχουμε σκόπιμες περερμηνείες και φορτίσεις στην ανάγνωση.
(Θα μπορούσε να αναφερθεί επίσης κανείς σε κάποιες δίκες που γίνονται κακλεισμένων των θυρών και όπου δεν έχουμε φωτογραφίες αλλά σκίτσα. Εκεί έχουμε απεικόνιση στιγμών μέσα από τα μάτια και τα χέρια των σκιτσογράφων. Είναι πιο μαλακή η επαφή με την πραγμτικότητα και είναι έκδηλη η παρουσία του ενδιάμεσου).
Στην κοινωνία της πληροφόρησης, συχνά δεν έχουμε τον χρόνο να αφομοιώσουμε την πληροφορία...παρά μόνο μια ωμή φωτογραφική απεικόνισή της.
Δημοσίευση σχολίου