Ολη τη νύχτα είχε ένα ψιλόβροχο και αέρα 7 - 8 μποφόρ. Το πρωί που βγήκα να κάνω τις δουλειές μου με πλησιάζει η θείτσα Γεωργία και μου λέει, «πέθανε το Μαριώ». Είχα μάθει πριν 2 - 3 μέρες ότι είχε πάθει μια μικρή δηλητηρίαση και έκανε και λίγο πυρετό. Γιατρός δεν υπάρχει (είναι τα νέα φιλολαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, καταργήσανε και τον γιατρό). Αλλά να πεις ότι έχει και παπά για να σε θάψει; Ούτε παπάς, λες και ήμαστε ναυαγοί. Τέλος πάντων έβλεπα τους χωριανούς που κατεβαίνανε προς το σπίτι της κυρά Λένης, λέω μάλλον πρέπει να πάω και εγώ (…)».
Ηρακλειά, 1987. Δεκαεννέα τετραγωνικά χιλιόμετρα βράχων. Κάτοικοι 85. Το απόσπασμα είναι από ανέκδοτο (αυτοβιογραφικό) διήγημα κατοίκου του μικρού νησιού.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 6 μήνες
4 σχόλια:
Πολύ εύστοχα όλα αυτά, Τάκη, αλλά θα ήθελα μια φορά να γράψεις και για την αντιδραστική στάση που τηρούν οι "προοδευτικοί" αριστεροί της χώρας μας όταν ακούν για την ανάγκη αύξησης της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης στην Ελλάδα. Κατ' αυτούς (οι οποίοι,ως γνωστόν, έχουν κάνει ευαγγέλιο το "Δικαίωμα στην τεμπελιά" του Λαφάργκ) αν κατηγορήσεις το ραχάτι, τον εύκολο και γρήγορο πλουτισμό και την δυσφορία του Έλληνα για παραγωγή σοβαρού έργου, είσαι το λιγότερο σπιούνος των καπιταλιστών και των πολυεθνικών που θέλουν να πιουν το αίμα των εργατών!Όταν όμως απολαμβάνουν τα αγαθά της παραγωγής όλα αυτά τα ξεχνάνε ως καλοί ιδεολόγοι που είναι...
Ναι Παναγιώτη μου, ιδίως όταν οι "δεξιοί" πραγματικά ιδρώνουν για να ανεβάσουν την παραγωγικότητα όπως άλλωστε σηματοδοτούν οι αλλεπάλληλες συσκέψεις του σημερινού υπουργικού συμβουλίου.Όσο για το δικαίωμα στην τεμπελιά επέτρεψέ μου να εικάσω πως δεν το έχεις διαβάσσει διότι πέρα από τον τίτλο , ο γαμπρός του Μάρξ κάθε άλλο παρά για την τεμπελιά εγραψε...
Κάτσε γιατί με μπερδεύεις τώρα. Ο Λαφάργκ απ' όσο θυμάμαι καταδικάζει την εμμονή του σοσιαλισμού για δικαίωμα στην εργασία και αντιπροτείνει ως πραγματική επανάσταση την τεμπελιά και την αμφισβήτηση της εργασίας και της παραγωγής ως απώτερων στόχων της ανθρώπινης ζωής. Γιατί λες λοιπόν ότι κάθε άλλο παρά για την τεμπελιά έγραψε; Το βιβλίο αυτό είναι ένας ύμνος στην αντιπαραγωγικότητα!
Εσύ να δείς τι μου έκανες.Μ' εβαλες να το ξαναδιαβάσω.Είναι από τα ελάχιστα βιβλία που σέρνω μαζί μου για 25 χρόνια (προφανώς λόγω μικρού όγκου).Έχουν πολύ ενδιαφέρον-τελικά- τα παιχνίδια της μνήμης...
Δημοσίευση σχολίου