ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ πολύ περισσότερος χρόνος, απ' όσον δικαιολογεί η απόσταση, για να παραδώσει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης την εικόνα της Παναγίας της Βρεφροκρατούσας στον τοπικό μητροπολίτη. Ο Βύρων Πολύδωρας περπάτησε αργά και σταθερά, φανερά συγκινημένος, κρατώντας την εικόνα στα χέρια του. Μόνος του. Αυτός και η εικόνα. Ο ίδιος ο υπουργός της φιλελεύθερης κυβέρνησης της ευρωπαϊκής χώρας εξήγησε το νόημα αυτής της κίνησης. Η εικόνα δεν έχει εμπράγματη αλλά μεταφυσική αξία γιατί σύμφωνα με τα λόγια του (όπως και πολλών πιστών-ψηφοφόρων) είναι «θαυματουργή».
Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω
Η Μικρή Χώρα στο Σκοτάδι
Πριν από 6 μήνες
7 σχόλια:
Εξαιρετικό άρθρο. Δυστυχώς τέτοιοι πολίτες είμαστε και τέτοιοι πολιτικοί μας αξίζουν.
οι ορθόδοξοι δεν πιστεύουν ότι συνελήφθη με άσπιλο τρόπο...
Αντιλαμβανόμαστε ενοχές και συμπλέγματα που έχουν συσσωρεύσει στην ψυχή τους άνθρωποι που επινοούν και ασχολούνται με τέτοιες ιστορίες...
Το εξαιρετικό άρθρο τώρα που το είδε ο Anonymous δεν κατάλαβα, αλλά anonymous δεν είναι;
Ενδιαφέρουσες και οι απόψεις της Εβραίας συγγραφέος για τον τρόπο που εμείς οι ορθόδοξοι Χριστιανοί εκφράζουμε την πίστη μας και αποδίδουμε τιμές στην Παναγία. Φαντάζομαι ότι στο Ταλμούδ και στην Καμπάλα, οι γνώσεις της, θα είναι βαθύτερες και ορθότερες. Ας μείνει καλύτερα εκεί.
Πρόσφατα σε ταξίδι μου στο Μπαλί είδα τον "περίεργο", απλοϊκό, όπως λες και εσύ, τρόπο με τον οποίο εκφράζουν την πίστη τους και την λατρεία τους ακόμη και σε φανάρια οδικής κυκλοφορίας οι πιστοί Μπαλινέζοι Βουδδιστές.
Αισθάνθηκα άσχημα γιατί αυτή η διαφορετικότητα με παραξένεψε κάπως, αλλά όταν ο ξεναγός ζήτησε να σεβαστούμε την ανθρώπινη στιγμή και να περιμένουμε μέχρι η πομπή των πιστών να αποχωρήσει, επανήλθα.
Όπως μας εξήγησε την προηγούμενη εβδομάδα το φανάρι ανάβοντας κόκκινο ξαφνικά, έγινε η αιτία να σωθεί ο μικρός της γιός που έτρεξε απρόσεχτα στο δρόμο με κίνδυνο να παρασυρθεί από το διερχόμενα αυτοκίνητα.
Οι συγγενείς τους απλώς απέδιδαν τιμές και τάματα στο φανάρι!
Τώρα αν ο Πολύδωρας πιστεύει στην Παναγία ή το κάνει για το θεαθήναι είναι νομίζω καθαρά προσωπικό του θέμα. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τον κρίνει πολιτικά.
Μόνο ίσως ο παπάς της ενορίας του έχει λόγο, γιατί αυτός πραγματικά γνωρίζει το ποιόν του υπουργού. Τουλάχιστον την ειλικρίνεια του θρησκευτικού του ήθους.
Από τον κάθε άσχετο ή σχετικό δημοσιογράφο, εμείς το αναγνωστικό κοινό, περιμένουμε να ασκήσουν κριτική σε θέματα πολιτικής και να αφήσουν καταμέρος τα συμπλέγματα που έχουν συσωρεύσει στην ψυχή τους όπως λέει και ο s.frang.
Τώρα εάν ο Πολύδωρας έκανε πολιτικό παιχνίδι μεταφέροντας "θεατρικά" την εικόνα, ή ο Σημίτης έπαιζε επιδεικτικά ακορντεόν αντί να κάνει σωστά το σταυρό του μπροστά από την εικόνα της Παναγιάς, αυτά νομίζουν δεν ευσταθούν.
Δεν έχει ανάγκη ο Πολύδωρας να το παίξει θρησκευόμενος ούτε ο Σημίτης άθεος γιατί οι καταβολές και των δυό είναι γνωστές τοις πάσι.
Τέτοιους λαούς τέτοιοι αρχιερείς τους πρέπουν.
Ταλμούδ
Δεν ξέρω αν θα ενοχληθεί κάποιος "χειρούργος" αλλά και σε μένα άρεσε πολύ το άρθρο σου. Kαι θα υπογράψω ως ανώνυμος. Ύποπτο; Kάθε άλλο. Eίναι μέσα στη λογική της μπλογκόσφαιρας, όπου σημασία έχει η έκφραση και ο πραγματικά ελεύθερος λόγος και όχι η υπογραφή. Yπογράφοντας ως ανώνυμος δεν είμαι λιγότερο ανώνυμος από τον 'χειρούργο'-blogger, εφόσον κι αυτός ορίζει με τους δικούς του όρους την επωνυμία του: και την επιλέγει και, το κυριότερο, την κατασκευάζει. Tο ποιος είναι το ορίζει αυτός (και ο κάθε blogger) και σωστά γίνεται έτσι, όπως και εγώ ως ανώνυμος σχολιαστής σου δεν κρύβω την επωνυμία μου, όπως νομίζει ο 'χειρούργος', αλλά κατασκευάζω μια τύποις ανώνυμη-επώνυμη στην πραγματικότητα ανωνυμία: λέω τις σκέψεις μου, εκφράζομαι, κρίνω, δείχνω συνεπώς ταυτότητα.
Aς πάμε παρακάτω:
Το blog αυτό είχε, μέχρι τώρα, πολλές ωραίες στιγμές. Kείμενα δυνατά, προκλητικά, που έδιναν αφορμή για σκέψεις, υπέρ και κόντρα. Έβαλαν στο διάλογο θέματα δύσκολα, οι Άλλοι και οι σχέσεις μας μαζί τους, οι αδύναμες βεβαιότητές μας και το πλήθος των αβεβαιοτήτων μας. Tα νέα "πρεκαριστικά" δεδομένα στην αγορά εργασίας, η "μαλακή"-σκληρή επιστήμη της βιολογίας, ο λαϊκισμός και τόσα άλλα. Tο τελευταίο κείμενό σου για τον Bύρωνα A' τον εικονολάτρη δείχνει τις αμφισημίες του θρησκευτικού φαινομένου σήμερα, όπου η πίστη μπορεί να είναι τόσο άπιστη και λαϊφστυλίστικη, σαν την "πίστη" του Bύρωνα. Δεν κρίνω το θρησκευτικό του συναίσθημα, μπορεί να υπάρχει και νάναι γνήσιο, όμως η έκθεσή του στη δημοσιότητα και τις κάμερες το κάνει (και τον ίδιο) γραφικό και, το κυριότερο, με δογματικούς όρους, άπιστο. Bύρων A' ο Eικονολάτρης ή Πίστη Life Style ή Πίστη Super Market (πάρε πραμάτεια και φτιάξε τη δική σου πίστη) θα ταίριαζαν επίσης ως τίτλοι του κειμένου σου.
Kαλή μέρα και καλή συνέχεια
Απάντηση στον Anonymous και σε όλους τους Anonymous...
στο Blog μου
http://cheirourgos.blogspot.com
Αξιότιμε κε Καμπύλη,
Μέχρι να συμβουλευθώ την Βιβλιογραφία που παρατάσσετε στο τέλος του άρθρου σας αισθάνομαι το ηθικό χρέος να διατυπώσω τρεις σκέψεις, η πρώτη μεγαλύτερης βαρύτητας από τις άλλες δύο.
1. Εάν η Jill Dubisch όντως είπε αυτό που φέρεται να είπε, δηλαδή ότι
Σύμφωνα με την έρευνα της Dubisch η λατρεία της στον ελλαδικό χρόνο ήρθε από τη Δύση αρκετά πρόσφατα, τον 19ο αιώνα.
θα πρέπει αδηρίτως και χωρίς δυνατότητα έφεσης να συμπεράνουμε ότι συγκαταλέγεται στους ελληνιστές του θέρους, τους μελετητές δηλαδή εκείνους που περνάνε ένα δύο καλοκαίρια στη Ελλάδα και θεωρούν ότι ‘τα έμαθαν’ όλα. Μία τέτοια άποψη αγνοεί δύο πράγματα:
α. Τις μαρτυρίες για την θέση της Παναγίας στη λατρευτική ζωή της εν Βαβυλωνία αιχμαλωσία τελούσης Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας (παραλλαγές και επιρροές του Θρήνου της Παναγίας, μεταβυζαντινές εικόνες, λαϊκές παραδόσεις κτλ.) Το γεγονός ότι η εν λόγω Αμερικανίς δεν έχει καν ακούσει τους θρήνους για την Άλωση της Βασιλίδος πόλεως και ως εκ τούτου δεν γνωρίζει την περίοπτη θέση της Παναγίας σε αυτούς καθιστά την θεωρία της διάτρητη και καταγέλαστη.
β. Την παντελή και μνημειώδη άγνοια της εξέλιξης του Ρωμαιοκαθολικού δόγματος και του εκάστοτε λειτουργικού εστιασμού της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Πιο συγκεκριμένα μετά την Αντιμεταρρύθμιση (περίοδο Μαριολατρίας όπως την αποκάλεσαν οι Προτεστάντες σχολιαστές), ο 18ος αι. ήταν κυρίως χριστοκεντρικός στην έμφασή του. Αντίθετα, έξαρση του Μαριανού θρησκευτικού συναισθήματος σημειώνεται μετά τον Φεβρουάριο του 1858, την χρονολογία δηλαδή των Μαριανών οραμάτων στη Λούρδη. Η διατύπωση των περισσοτέρων Μαριανών Δογμάτων έγινε κατά την Ά Βατικανή Σύνοδο το 1870. Τα συμπεράσματα αφήνονται στον αναγνώστη.
Είναι όμως δύκολο να σταματήσω την γραφίδα: Ανθρωπολογική έρευνα ελαχίστων κυβικών.
2. Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να εντοπίσω μία
ασυνέπεια στην ιστορική σας χρονολογία. Παραθέτω από το κείμενό σας:
όπως είχε υποστηρίξει λίγο πριν από τις άγριες στιγμές της Εικονομαχίας ο Άγιος Βασίλειος.
Ο Μέγας Βασίλειος (από τα συμφραζόμενα υποθέτω ότι αναφέρεστε στον Επίσκοπο Καισαρείας) άκμασε τρεισήμισι με τέσσερις αιώνες πριν την εικονομαχία . Επομένως το ‘λίγο πριν’ είναι εντελώς ανακριβές.
3. Διαβάζουμε το εξής στο άρθρο σας
Η Παναγία... ...(όνομα που συναντάται μόνο στην ελληνορθόδοξη παράδοση)
Αυτή είναι μόνον η μισή αλήθεια. Οι εξής εκφράσεις απαντώνται στις Ρωμαιοκαθολικές Λιτανείες της Αειπαρθένου Μαρίας:
Sancta mater genitrix, sancta virgo virginum, Regina sanctorum
Είναι εμφανές λιοπόν ότι οι εκφράσεις αυτές διατυπώνουν περιφραστικά την προσφώνηση Παναγία έστω και αν δεν απαντάται κάποια ακριβής μετάφρασή της.
Μετά τιμής,
Κωνσταντίνος Λερούνης
Δημοσίευση σχολίου