Σάββατο, Αυγούστου 05, 2006

Πόσο (θέλουμε να) ξέρουμε το Ισραήλ;

Στις 5 Μαΐου 2002, η ισραηλινή εφημερίδα «Yediot Aharonot» δημοσιεύει συνέντευξη του στρατιώτη Μοσέ Νισίμ. Στον στρατό τον αποκαλούσαν «Αρκούδο Κούρντι». Κούρντι σημαίνει σβόλος - ο ίδιος το επέλεξε ως παρατσούκλι - και «αρκούδος» επειδή οδηγούσε ένα D-9, αυτές τις τρομακτικές μπουλντόζες που ισοπέδωσαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα Παλαιστινίων στην Τζενίν. H επιλογή του Νισίμ δεν ήταν τυχαία. Για 75 ώρες, οδηγός και μηχάνημα γκρέμιζαν χωρίς σταματημό. Με λύσσα... Γιατί; Τι είναι αυτό που οδηγεί στην έκφραση τέτοιας βιαιότητας;

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

23 σχόλια:

Ecumene είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ecumene είπε...

Ξεκίνησε blog και ο
Μανώλης Ρασούλης,που έχει ζήσει εκει και προσπαθεί να κατανοήσει

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να μάθω δύο πράγματα κύριε Τάκη :
1.από πότε το Ισραήλ είναι δημοκρατία και δεν το είχαμε καταλάβει;Που στιρίζετε την άποψη σας αυτή;
2.πιστεύετε στα αλήθεια ότι το Ισραήλ αποφάσισε μόνο του την επίθεση μόνο εξαιτίας της απαγωγής χωρίς την συγκατάθεση της άλλης "democracy" χώρας;Αυτής που θέλουν να επιβάλουν και στις υπόλοιπες non democracy χώρες λες και είναι χούντα τουρκικού τύπου;
Πάντως άλλο democracy made in USA και Ισραήλ και άλλο δημοκρατία.

Ανώνυμος είπε...

Τι ρωτάς τώρα κι εσύ; Άκου δημοκρατία το Ισραήλ! Που η υπηκοότητα κληρονομείται! Το ένα και μοναδικό ρατιστικό κράτος από τα θεμέλιά του.

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά το τραβάτε...θα σας κακοχαρακτηρίσουν οι γνωστοί επαγγελματίες.

Καμπύλης Τάκης είπε...

Εργοτελίνα σ' ευχαριστω ,δεν το ειχα δει.
Ανωνυμε, τα περι δημοκρατίας χωράνε νερό-αλλά αυτο ειναι μάλλον πρόβλημα της δημοκρατίας και οχι του Ισραήλ.
Για τα περι Αμερικής τι να κουβεντιάσουμε;Αντε και εδωσε την εντολή η κ.Ράϊς.Εκει ειναι κατα τη γνωμη σου το πρόβλημα;Αμερικανοί στρατιωτες πολεμούν;Αμερικανοί συμφωνούν σε ποσοστό 85%-95% για την εισβολή;Ο Οζ και ο Γιεσοόυα(εστω κι αν πρωτος τα γυρισε λιγο προχτες)απο τις ΗΠΑ εφορμούν;
Αν δεν κάνω λάθος η υποκοότητα κληρονομείται σε ολα τα εθνικά κράτη.Και σιγουρα στην ελλάδα ,εκτός αν εισαι εκτός "εθνικού χώρου".Για παράδειγμα στο "Μητέρα" φιλοξενούνταν ορφανά που γεννηθηκαν στην ελλάδα απο αφρικανούς γονείς αλλά δεν δικαιούνται υπηκοότητας.

Ανώνυμος είπε...

Δε με κατάλαβες Καμπυλάκο μου! δηλαδή με κατάλαβες αλλά το παίζεις. Όταν λέω ότι κληρονομείται, εννοώ ότι ΜΟΝΑΧΑ κληρονομείται! Εξ αίματος. Δεν προβλέπεται κανένας άλλος τρόπος απόκτησης υπηκοότητας εκτός αν έχεις μάνα Εβραία (ούτε καν πατέρα! μάνα μόνο - για να είμαστε και σίγουροι 100% ότι έχεις εβραικό αίμα). Μιλάω για τους ΑΑ πολίτες της χώρας, όχι για κάτι πειναλέους Άραβες που ακόμα και να παντρευτούν Εβραίους τα παιδιά τους δεν θεωρούνται ΑΑ πολίτες!

Γιατί κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις; γιατί υπερασπίζεσαι το μοναδικό ρατσιστικό κράτος του πλανήτη ακόμα και σ' αυτό το σημείο που είναι κραυγαλέο;

Ένα γιατί ρωτώ...

Ανώνυμος είπε...

Το Ισραήλ είναι δημοκρατία και μάλιστα είναι αξιέπαινο πώς μία στρατοκρατούμενη λόγω του πολέμου κοινωνία, με τόσες πολλές εσωτερικές αντιφάσεις και με πόλεμο επί μισό αιώνα κατόρθωσε να έχει δημοκρατικό πολίτευμα που λειτουργεί. Κι αυτό παρά το κύμα μετανάστευσης μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων από όλο τον κόσμο με διαφορετικό ιστορικό/πολιτισμικό υπόβαθρο και παρά τις θεοκρατικές αντιλήψεις σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Αν η αστική δημοκρατία έχει προβλήματα εν γένει είναι άλλο θέμα. Δεκτόν, το συζητάμε. Αυτά όμως δεν αφορούν μόνο το Ισραήλ. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα αποτελούσαν εναλλακτική λύση καθεστώτα τύπου Ιράν, Ιορδανίας, Σαουδικής Αραβίας ή Συρίας. Κατανοώ τις αντιδράσεις μπροστά στις σφαγές, αδυνατώ (μάλλον αρνούμαι) όμως να κατανοήσω προοδευτικούς ανθρώπους να βρίσκονται στις ίδιες επάλξεις με κάθε Αχμαντινετζάτ ή Νασράλα ή Ταλιμπάν ή Ασαντ... Αλλά θα μου πεις εδώ ακόμη και ο Χομεϊνί με τη στήριξη αριστερών της χώρας του ανήλθε στην εξουσία, ασχέτως αν στη συνέχεια τους πέρασε όλους από το λεπίδι... και σήμερα έχουμε κάθε Παρασκευή δημόσιες εκτελέσεις (όπως και σε πολλές άλλες χώρες) και οι ίδιες γυναίκες που στήριξαν την επανάσταση του υποβιβάστηκαν σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες.

Ανώνυμος είπε...

pos kai klhronomeite h yphkoothta sto Israhl? Den exoun akousei oi kyrioi/kyries oti yparxoun polloi Arabes Israhlinoi polites pou kathontai malista sto ratsistiko Israhlino Koinovoulio? Bebaia oi kyrioi/kyries mas den exoun provlhma me thn Hizbollah pou skotonei amaxous aney diakrisevn: Evraious ki Arabes mazi, ki opoiondhopote allo parei o... kamikazi. Aytoi einai maxhtes, oi Israhlinoi einai ratsistes:))))

Καμπύλης Τάκης είπε...

Και μάλιστα υπήρξε και μία μαύρη σελίδα στην ιστορία του ισραήλ την οποία οι νέοι αναθεωρητές ισραηλινοί ιστορικοί-ναι ισραηλινοί-την εχουν φέρει ξανά στο προσκήνιο δινοντας της μάλιστα την ιδια προτεραιότητα στην ερευνα μ ' αυτην της δολοφονίας του γιτζάκ Ράμπιν:Τα παιδιά εβραιων-αράβων απο την Υεμένη που δοθηκαν με συνοπτικές(;)διαδικασίες προς υιοθεσία σε ασκενάζι...
Τέλος ,το blog θα προστατευθεί απο αντιαισθητικές παρεμβάσεις.Προς γνωση...

Ανώνυμος είπε...

το ποσοστό των αμάχων στο σύνολο των νεκρών είναι ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ μεγαλύτερο όταν τα θύματα είναι Άραβες παρά Εβραίοι. Γιαυτό καλύτερα να μη μιλάς για το ποιοι σκοτώνουν αδιακρίτως. Δε σε συμφέρει.

Άραβας Ισραηλίτης που παντρεύεται Εβραίο δεν θεωρείται Εβραίος. Ούτε τα παιδιά τους. Για τη διαφορά των δικαιωμάτων ας μη μιλήσω. Ούτε γη δεν μπορούν να αγοράσουν οι Άραβες Ισραηλίτες...

Κανονικό απαρτχάιτν με τα όλα του παρακαλώ.

(Αλεξ)

Καμπύλης Τάκης είπε...

Ας μην ξαναγυρισουμε σε βαρετές δαιμονοποιήσεις.
-------------
Ποτέ ενας πόλεμος δεν τελείωσε πραγματικά οταν ο ενας ηταν ξεκάθαρος νικητης και ο αλλος ξεκάθαρα ηττημένος.Οι πόλεμοι τελειώνουν(πραγματικά-π.χ το τέλος του α' παγκοσμιου και οι αρχές του β' )οταν δεν παραμένουν εκρεμμότητες.Και για να συμβει αυτο χρειάζεται να ακουσεις και να καταλάβεις και τις δυο πλευρές.

Ανώνυμος είπε...

Περιέργως Τάκη, συμφωνώ με το τελευταίο σου σχόλιο. (μήπως διάβασες πουθενά γιατί δεν το κόβω για δικό σου).

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, της ΑραβοΙσραηλινής διαμάχης, ο πόλεμος θα είναι αιώνιος. Δε θα τελειώσει ποτέ.

Αυτό πίστευα πάντα και η θεωρία σου το επιβεβαιώνει. Από την ίδρυσή του το κράτος του Ισραήλ δημιούργησε μία εκκρεμότητα που δεν έγινε αποδεκτή από όσους εξεδίωξε. Ούτε και θα γίνει ποτέ όσους πολέμους κι αν χάσουν.

(Αλεξ)

Καμπύλης Τάκης είπε...

Ενας ακομη προφητης...

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα ρε παιδιά δεν είναι αν είναι το Ισραήλ δημοκρατία( που φυσικά και δεν είναι - μάλλον αμερικάνικη μπανανία είναί ή το αντίθετο ).Το θέμα είναι ότι δεν λέει να κλείσει ο κύκλος του αίματος.Κάθε φορά ανοίγει με τον πλέον δραματικό τρόπο.Και έχουμε εθιστεί τόσο πολύ στην βία και το αίμα που τελικά όλα μας αφήνουν αδιάφορους και αυτοί κάνουν τη δουλειά τους.Οι βόμβες στο Ιράκ με τους δεκάδες νεκρούς κατάντησαν δελτίο καιρού.Οι οβίδες των Ισραηλινών καθημερινότητα , αδιάφορη .Περισσότερο μας νοιάζει αν ο Κωστάκης ανεβάζει την τιμή στα τσιγάρα παρά πόσα παιδάκια "καθάρισαν" για πλάκα .Θλίψη και απελπισία.

Ανώνυμος είπε...

Πολλά "μπράβο" -έστω και καθυστερημένα- για το άρθρο σου, Τάκη. Κυρίως γιατί καταδεικνύεις ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του φανατισμού είναι η κατανόηση του Άλλου. Αυτό δεν σημαίνει αποδοχή και υποστήριξη των πράξεων του ενός ή του άλλου. Αλλά η προσπάθεια για κατανόηση οφείλει να προηγείται της όποιας κριτικής.
Η κατανόηση, στην οποία συμβάλλει το άρθρο σου, σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουμε σαν άχρηστο εργαλείο την αντίληψη περί "Καλών" και "Κακών". Το μόνο που πετυχαίνει αυτή η αντίληψη είναι να θρέφει τον φανατισμό (και τις παραφυάδες αυτού όπως ο ρατσισμός και η ξενοφοβία) και να επιβεβαιώνει τη θρησκευτική ερμηνεία της πραγματικότητας, αυτής που υποθάλπτει τον κύκλο του αίματος στην περιοχή της Μ.Ανατολής.
Έχοντας πρόσφατα επιστρέψει από ταξίδια στον Ιράν και στο Ισραήλ, τους δύο ισχυρούς πόλους αυτής της αέναης σύγκρουσης, έχω πειστεί ότι ο πόλεμος του ενός "δίκιου" απέναντι στο άλλο "δίκιο" δεν βγάζει κανέναν νικητή παρά μόνο τον ίδιο τον πόλεμο και αυτούς που βολεύονται στην ευκολία της ερμηνείας "άσπρο-μαύρο".

Ανώνυμος είπε...

Τι λέγαμε; Βρήκαν πάλι δέκα ανηλίκους Πακιστανούς, βόμβες σε μορφή μπιμπερό και αμέσως όλα ξεχάστηκαν. Ποια ; Μα αυτά στο Λίβανο.Τα θυμάστε άραγε; Μπα δεν βαριέσαι. Τι κι αν σε λίγο θα μπαίνεις σε αεροπλάνο χωρίς κινητό ,χωρίς βιβλία και περιοδικά χωρίς τίποτα σαν πρόβατο άβουλο . Θα ταξιδεύεις και μετά σε μορφή υπνωτισμένου από την βαρεμάρα θα κατεβαίνεις αν σε αφήνουν οι democracy . Άσε να κάνουμε καμιά βουτιά στην πισινάρα μας ,να ρουφήξουμε λίγο από την φραπεδάρα και μετά τον Δεκαπενταύγουστο σε νέους αγώνες κατά του παγκόσμιου Σιωνιστικού κινδύνου επανερχόμαστε δριμύτεροι. Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι μάλλον δεν θα έχω χρόνο από τα γυμναστήρια και συνεδρίες για να χάσω τα πέντε κιλά που πήρα από τα κατσικάκια και τα ποτά των διακοπών. Είναι και ο Κωστάκης από πάνω με τις αυξήσεις...Χαλαράααα ρε !

Καμπύλης Τάκης είπε...

Λεωνιδα σ' ευχαριστω...αλλά κατα οπως θα διαπιστωσεις διαβάζοντας κάποια σχόλια το ντερμπυ ολυμπιακός-παο καλά κρατεί...

andy dufresne είπε...

Συγχαρητήρια κι από μένα για το άρθρο.

Τέτοιες φωνές λείπουνε ή έστω είναι ελάχιστες σ΄αυτή τη γειτονιά...

Καλή δύναμη.

Maria Velliou είπε...

Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με τις δύο τελευταίες παραγράφους του κειμένου σας.
Γι' αυτό και θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολα.

Ανώνυμος είπε...

"Ο πολιτισμός καταφέρνει να μετουσιώνει δημιουργικά την επιθετικότητα του ανθρώπου δημιουργώντας έτσι αναχώματα στη βία"
τάκη, θα διαφωνήσω.
ο δικός "μας" πολιτικός, οικονομικός και τεχνολογικός πολιτισμός αποτελεί το βασικό οπλοστάσιο ισραηλινών, χεζμπολάζ, φονταμενταλιστών ή οποιουδήποτε άλλου. απέχοντας μακράν από το να είναι ανάχωμα στη βία ο πολιτισμός μας είναι ο ίδιος ο κίνδυνος. ένας τσατισμένος άνθρωπος μόνος του είναι κάτι, αλλά ένας τσατισμένος άνθρωπος σε μια μπουλντόζα, ή σε ένα αεροπλάνο είναι κάτι άλλο. ένας παλαβός μουστάκιας είναι κάτι, αλλά ένας παλαβός μουστάκιας σε συνδυασμό με μια ανταγωνιστική φαρμακευτική βιομηχανία, ένα καλό σιδηροδρομικό δίκτυο και έναν αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό μπορούν να εξολοθρεύσουν μια φυλή, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
τα επιστημονικά, τεχνολογικά και επιχειρηματικά σχήματα που φτιάχνουν μπουλντόζες, αεροπλάνα, αέρια, αυτοκίνητα, βόμβες (και οι χρηματοδότες τους και τα πανεπιστήμια που συνεργάζονται) είναι το σήμα κατατεθέν του πολιτισμού "μας".
λένε ότι η τεχνολογία είναι ουδέτερη και το πως τη χρησιμοποιούμε είναι αυτό που έχει σημασία. αν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο, αυτό γίνεται μόνο σε μικρές κοινωνίες. η κλίμακα των τεχνολογιών πλέον ανατρέπει κάθε αίσθηση ουδετερότητας (λόγω αδυναμίας πρόβλεψης των κινδύνων) και τις κάνει επικίνδυνες εξαρχής.
το πολιτικό και οικονομικό παράδειγμα που ζούμε, δυστυχώς, ελάχιστα έχει αλλάξει από τον μεσοπόλεμο. αν μη τι άλλο έχουμε βάλει περισσότερες και τρομακτικότερες τεχνολογίες στην υπηρεσία των ίδιων ψευδών υποθέσεων.
(προς επιβεβαίωση σου, πάντως, η πιο δυνατή φωνή για το παραπάνω επιχείρημα είναι του μπάουμαν και προέρχεται μέσα από το ισραήλ).
αν ο πολιτισμός μετουσιώνει δημιουργικά, τότε από κάθε άποψη, είμαστε όλοι απολίτιστοι, και μέρα μέρα με τη μέρα κατρακυλάμε...

Λυκάων είπε...

Μια παράμετρος-απαντηση, στα όσα ισχυρίζεται ο Τάκης, απο την Ελευθεροτυπία σημερα:

....Το ζήτημα της χρήσης των υδάτινων πόρων βρίσκεται στην «καρδιά» της αραβο-ισραηλινής σύρραξης και αποτελεί ζωτικό θέμα για την ύπαρξη του εβραϊκού κράτους από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του το 1948.

Ο πόλεμος των έξι ημερών, ή «πόλεμος του νερού», το 1967, επέτρεψε στο Ισραήλ να καταλάβει τη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη, τη Λωρίδα της Γάζας, το αιγυπτιακό Σινά και τα υψίπεδα του Γκολάν (όπου βρίσκεται η λίμνη Τιβεριάδα, από την οποία το Ισραήλ αντλεί το ένα τρίτο του πόσιμου νερού της) ελέγχοντας όλες τις πηγές τροφοδοσίας της Παλαιστίνης.

* Συνολικά το Ισραήλ ελέγχει 930 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, που βρίσκονται σε κατεχόμενα αραβικά εδάφη.

Παραβιάζοντας ακόμη και τις Συμφωνίες του Οσλο απαγορεύει τις γεωτρήσεις στα κατεχόμενα, επιβάλλει στους Παλαιστίνιους μέγιστη κατανάλωση νερού 40 λίτρων την ημέρα, σε πενταπλάσια τιμή από εκείνη που πληρώνουν οι Ισραηλινοί, που επιπλέον μπορούν να καταναλώνουν 250 λίτρα ημερησίως, και εντάσσει όλα τα πηγάδια των παλαιστινιακών οικισμών από όπου περνά το τείχος στο «ισραηλινό» τμήμα των μελλοντικών συνόρων που χαράσσει μονομερώς.

Λυκάων είπε...

... και μετά αδικούμε τους Ισραηλινούς.

Βέβαια το πρόβλημα εχει πολλές παραμέτρους αλλά ας μην θεωρούμε και κακοτυχία που οι κακομοιρηδες οι Ισραηλινοι πρέπει να αγοράσουνε αυτοκίνητο για να πάνε στην δουλειά τους γιατι οι κακοι τρομοκράτες-Παλαιστίνιοι πάνε και ανατινάζονται στα λεωφορεία, γιατί αυτοί οι τρομοκράτες (οπως αναφέρω στο προηγουμε ποστ μου) δεν έχουν ούτε την στοιχειώδη πολυτέλεια της κατανάλωσης νερού!