Σάββατο, Φεβρουαρίου 04, 2006

Ο «Σαν Πρεκάριο» και η Φένια...

H ΦΕΝΙΑ δεν είχε ακούσει για τον «Σαν Πρεκάριο» («Άγιο Επισφαλή») τον οποίο «γιόρτασαν» με καταλήψεις και χάπενινγκ σε σούπερ μάρκετ και άλλους καταναλωτικούς ναούς στην Ιταλία, αλλά και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, στις 7 Νοεμβρίου. Επίσης δεν ξέρει ότι ανήκει και αυτή στο precariato, στην κατηγορία των «επισφαλώς απασχολουμένων», διάδοχο κατά πολλούς του παλαιού προλεταριάτου. H Φένια είναι 24 χρόνων, ζει στην Καλλιθέα μαζί με τους γονείς της και πιστεύει ότι θα ζήσει μαζί τους για πολλά χρόνια ακόμη. Όταν μιλάμε για ευέλικτες μορφές εργασίας και για το τέλος της πλήρους απασχόλησης, μιλάμε (και) για τη Φένια.

Διαβάστε ολόκληρο το αρθρο εδω

13 σχόλια:

Dellaporta είπε...

Τώρα κάτι μας είπες! Είμαι άνεργη απόφοιτος Λογιστικής εδώ και ένα χρόνο σχεδόν.

Ανώνυμος είπε...

Σωστο θεμα. Και σωστο αρθρο,τουλαχιστον σ΄οσες αληθειες περιλαμβανει."Ο καπιταλισμος εχει αγριεψει για τα καλα" ειναι μια αληθεια καθοτι το παιχνιδι παιζεται με την στεκα του νεοφιλευθερισμου.Αληθεια επισης ειναι ο ανθρωπινος πονος,η αβεβαιοτητα και η αγωνια που παραγεται απο αυτη τη διαδικασια η οποια κλεινει απ΄εξω το κρατος προνοιας και τον ρυθμιστικο του ρολο.Υπαρχουν ωστοσο και καποιες αληθειες (αυτονοητες μερικες-αλλες οχι και τοσο)που τις κλεινει απ΄εξω το ιδιο το αρθρο μια και ηρωιδα του ειναι μια νεα Ελληνιδα.Σε ποια οργανωμενη και συγχρονη αγορα θα μπορουσε να προσφερει εργασια αυτο το κοριτσι,παραγοντας τι? Στην Ελληνικη? Ποια ειναι η προταση για την αναπτυξη της.Ποια ειναι η ευθυνη του λεγομενου εργατικου κινηματος σάυτη τη χωρα,ιστορικα και τωρα,τι εκανε εκτος απο το να διεκδικει οικονομικα ωφελη και μονο για τους εργαζομενους,μηπως προβληματιστικε ποτε με το αυριο,με την αναπτυξη,με την προοπτικη αυτης της αγορας,ποτε κατεθεσε προτασεις και ποιες? Συγκεκριμενες ευθυνες υπαρχουν και για τους εργοδοτες,την αρμοδια πολιτεια,τον καθενα με τ΄ονομα του. Ειναι ανωφελο (και ανεπαρκες)σ΄ενα ακρατο-ελεω νεοφιλευθερισμου-διεθνες ανταγωνιστικο πεδιο να ΄μαστε απλως συμπονετικοι απεναντι στον αποκλεισμενο συναθρωπο μας περιμενωντας την ωρα και του δικου μας αποκλεισμου. Το κοριτσι απο την Καλλιθεα δεν θα βρει ποτε δουλεια αν δεν δημιουργηθουν δουλειες που να μην απασχολουν μονο ανειδικευτους,αν δεν κατανοησει βαθυτατα οτι πρεπει ναναι παραγωγικη (αληθεια ποτε υπηρξε παραγωγικος ο Ελληνας εργαζομενος,ποτε δεν τον διεκρινε ενα ακατανοητο μισος για "τους πλουσιους"ακομα και σε εποχες που και πληρη απασχοληση ειχε και υπερπροστατευομενος ετυγχανε?),αν δεν καθοριστουν οι στοχοι και οι κανονες του παιχνιδιου της αναπτυξης στις νεες συνθηκες. Καμια αλλη προσεγγυση του θεματος δεν νομιζω οτι προσφερει τιποτα περισσοτερο εκτος απο αλοθι στη θυματοποιηση του αποκλεισμενου και απαλλαγη απο ευθυνες καθε αλλου εμπλεκομενου στο προβλημα. ΑΣ

Roman είπε...

πολύ μου άρεσε το άρθρο αυτό Τάκη -
όλα όσα αναφέρεις σχετικά με το θέμα "ελαστικότητα" της αγοράς εργασίας είναι έτσι - και χειρότερα.

Μου κάνει πραγματικά εντύπωση πώς
όλοι (Giddens, Ε.Ε., κεντροαριστερά κλπ) μασάνε την καραμέλα της "ελαστικής / ευκίνητης" εργασίας χωρίς να εξηγούν (κακό) ή να καταλαβαίνουν (επικίνδυνο) τι ακριβώς αυτή συνεπάγεται για την καθημερινότητα των εργαζομένων.

Μας αρέσουν τα μεγάλα λόγια ...ανταγωνιστικότητα, ελαστικότητα, επιχειρηματικότητα. κατάργηση των φραγμών και της γραφειοκρατίας (ώστε όλοι να ανοίξουμε τη δικιά μας επιχείρηση και να χρεωθούμε στις τράπεζες), ανάπτυξη και ΑΕΠ (είναι πλεόν γνωστό τοις πάσι ότι οι δείκτες αυτοί είναι εντελώς ανεπαρκείς και δεν καλύπτουν ποιότητα ζωής κλπ).

Ακούμε τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών να διαμορφώνει μία εντελώς τεχνιτή και εικονική συναίνεση γύρω από αυτές τις έννοιες - η οποία βασίζεται στην άγνοια.

Επειδή βρέθηκα σε αυτή τη θέση έχοντας καλό πτυχίο και ακόμη καλύτερο μεταπτυχιακό (αλλά σε άλλη χώρα) νομίζω ότι το πλέον σημαντικό κριτήριο απ'όσα ανέφερες είναι το θέμα του "κοινωνικού κεφαλαίου" - όταν έχεις προυπηρεσία και γνωριμίες είναι σχετικά εύκολο να βρεις (κάποια) δουλειά. Η απελπισία της ανεργίας - ειδικά των νέων που δεν έχουν ούτε προυπηρεσία ούτε κάποιο άνοιγμα στην αγορά - είναι ακριβώς αυτή. Δεν σε ξέρει κανένας και δεν πρόκειται να σε εμπιστευτεί κανένας, ειδικά εάν έχεις ξεριζωθεί από το χωριό σου, την πόλη σου, ή την χώρα σου για να πας στην εκάστοτε μητρόπολη. Και εννοείται ότι δεν είναι μονο εργασιακό το πρόβλημα. Η αναζήτηση εργασίας είναι συνήθως μία πολύ δύσκολη ψυχολογικά εμπειρία (τραυματική για πολλούς) και τότε είναι που χρειάζεσαι την στήριξη ενός κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος.

Αυτός είναι και ο λόγος νομίζω που τα παιδιά των εργατικών τάξεων είναι στο precariato για να δανειστώ την έκφραση σου. Το ταξικό χάσμα είναι κυρίως δομικό-κοινωνικό (με την έννοια των ΔΙΚΤΥΩΝ - τα οποία όσο προχωράμε στον 21ο αιώνα θα είναι όλο και πιο σημαντικά) - όχι τόσο δομικό-εκπαιδευτικό / οικονομικό (στην Ελλάδα).

Υ.Γ. τι μου θύμισες τώρα - τον κ. Πελαγίδη τον είχα ως καθηγητή στο Πάντειο όταν πρωτοξεκίνησε - ήταν για μένα τότε ένα από τα ελάχιστα παρα/υπο/δείγματα νέων και εργατικών ακαδημαϊκών στην Ελλάδα (μαζί π.χ. με την κ. Κοππά) - έμπρακτη απόδειξη του ότι δεν χρειάζεται να είσαι άνω των 60 για να έχεις καλή ακαδημαϊκή καριέρα - και ότι μπορείς να κερδίσεις τον σεβασμό 200 φοιτητών με το να ξέρεις πέντε πράγματα και να επικοινωνείς μαζί τους, όχι με το να σπέρνεις τον πανικό σε κάθε εξεταστική όπως κάνανε όλα σχεδόν τα "μεγάλα ονόματα". Θα έλεγα ότι και τα δύο μαθήματα ήταν καθοριστικά για μένα.

Υ.Γ.2 Συγνώμη για το σεντόνι - αλλά είχα καιρό να γράψω μεγάλο σχόλιο!

Sarasides είπε...

Ελαστικά ωράρια, ελαστικές ζωές, ελαστικές συνειδήσεις, ελαστικά χιονιού έλα στην παρέα μας φαντάρε, ελασσονες Ταγοί και μικρόνοοι πολίτες, του ελαστικού πολιτισμού.
Αλλά μην ανησυχείτε. Όλα είναι μέρος του σχεδίου του θεού. Όπως κι αν αυτός ονομάζεται. Αλλάχ, Γιαχβέ, Μαμμωνάς, έχει σχεδιο.
Κι εσείς είστε μερικές ελλαστικές λεπτομέρειες του σχεδίου του.

Μη με ρωτάτε παραπάνω. Εγώ είμαι ένας απλός μεταγραφεύς των 'ρημάτων των μεγάλων του Διός Κουρών.

Καμπύλης Τάκης είπε...

φίλε Ρωμανέ(ευτυχως εσυ την επιτρέπεις την προσφώνηση) νομίζω οτι ο Μπέκ ισως εχει κάνει την αναγκαία υπέρβαση.Η εργασία δεν ειχε πάντα την ιδια θέση στην κοινωνία.Κι αυτο απλώς σημαίνει οτι τιποτε δεν ειναι μονιμο.Ουτε η εργασία.Το ζητημα ειναι οτι η κονωνια μας επιμένει "εργασιοκεντρικά".Μου φαινεται λοιπόν ενδιαφέρουσα η πρόταση του περί της αμοιβόμενης κοινωνικής εργασίας αλλά κυρίως η αναγνώριση μιας τετοιας νεας αγοράς εργασίας.Θα συμφωνήσω πάντως μαζι σου-μου το εγραψε και μία φίλη - οτι στην Ελλάδα το "ταξικό" λειτουργεί (και) αλλιώς.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Μια ερευνούλα για το ποιοί, πώς, πόσο και για πόσο, εργάζονται στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, ιδίως το καλοκαίρι, νομίζω ότι θα εμπλούτιζε αφάνταστα την κατανόηση της "ελαστικότητας" αλλά και του μοντέρνου νόμιμου δουλεμπόριου.

Roman είπε...

...η επιστροφή του ασώτου??

Καμπύλης Τάκης είπε...

Αναφερεσαι στον Ημίαιμο;Ω ναι!

Roman είπε...

Ναι!

άσχετο: μόλις έβγαλε ο Antenna στο site ότι ο Κορωνιάς είχε ήδη δώσει το ακριβές στίγμα των υποκλοπών στην κυβέρνηση.

"Τη γεωγραφική περιοχή των υποκλοπών προσδιόρισε με σαφήνεια η Vodafone στην κυβέρνηση και τους εισαγγελείς Λινό και Παπαγγελόπουλο."

Εάν όντως ισχύει αυτό τότε μιλάμε για μαζικές παραιτήσεις υπουργών (τουλάχιστον)??

Ή εννοούν ότι το έδωσε τώρα το στίγμα??

Κωστής Γκορτζής είπε...

Εδώ ήμουν ρε παιδιά. Αλλά τα κείμενα του Τάκη "προλαβαίνουν" τα σχόλιά μου από μόνα τους.

Στίγμα; Σίγουρα τους στιγμάτισε!

Καμπύλης Τάκης είπε...

Ρωμανέ ας μην βιαζόμαστε.Ιστορίες με πράκτοριλίκια ειναι τόσο θλιβερές που συνηθως οι παραιτήσεις τις εκτονωνουν.
Οσο για τον ημίαιμο...ε,καλά.Εδω ήσουν αλλά που ησουν;
Πάντως τωρα και το blog σου εχει ξαναβρει χαρά....τυχαίο;

Roman είπε...

όχι η έκπληξη μου είναι (κυρίως) για το πώς το παρουσιάσε ο Antenna. Εάν όντως ίσχυε ακριβώς αυτό που είχαν γράψει (ότι η Vodafone έχει προσδιορίσει με ακρίβεια το στίγμα) τότε θα επρόκειτο για προφανή διάψευση των όσων λέει η κυβέρνηση εδώ και μέρες.

συμφωνώ ότι οι παραιτήσεις από μόνες τους δεν λύνουν τα προβλήματα

Κωστής Γκορτζής είπε...

Και πολύ ωραίο το μίνι!